فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 6 مرداد 1403

شماره ٣٤٥: به که نطق خویش ازاهل زمان دارم دریغ

بــه کـه نـطــق خــویـش ازاهـل زمـان دارم دریـغنــغـــمــه داودی ازآهــن دلـــان دارم دریــغحـرفـهـای راسـت را چـون تـیـر در دل بــشـکـنـماین خـدنگ را…

بــه کـه نـطــق خــویـش ازاهـل زمـان دارم دریـغنــغـــمــه داودی ازآهــن دلـــان دارم دریــغ
حـرفـهـای راسـت را چـون تـیـر در دل بــشـکـنـماین خـدنگ راسـت رو را از کـمان دارم دریغ
در خــور بــی جــوهــران گــوهــر بــه بـــازار آورمحــرف جــوهــردار از تــیـغ زبــان دارم دریـغ
گوش گل از پرده انصاف چون مفلس شده استبـه که من هم نغمه رااز بـوستان دارم دریغ
در نـقـاب خـامـشـی یـک چـنـد رو پــنـهـان کـنـمبـکـر مـعـنـی را ازین نـامـحـرمـان دارم دریغ
دیـده یوسـف شـنـاسـی نـیسـت درمـصـر وجـودبـه که جـنس خویش را از کاروان دارم دریغ
گـوهـر مـن بــی بــهـا و اهـل عـالـم مـفـلـسـنـدگوهر خـود را ز چـشـم مفلسـان دارم دریغ
مـن کـه شـهـری تـر ز مـجـنـونـم درآیـیـن جـنـونچون سر خود را زسنگ کودکان دارم دریغ؟

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج