نـدا رســیـد بــه جــان هـا ز خــســرو مـنـصـورنـظـر بـه حـلـقـه مـردان چـه مـی کـنـیـد از دورچـو آفـتـاب بـرآمـد چـه خـفـتـه انـد ایـن خـلـقنه روح عـ…
| نـدا رســیـد بــه جــان هـا ز خــســرو مـنـصـور | نـظـر بـه حـلـقـه مـردان چـه مـی کـنـیـد از دور |
| چـو آفـتـاب بـرآمـد چـه خـفـتـه انـد ایـن خـلـق | نه روح عـاشـق روزسـت و چـشـم عاشـق نور |
| درون چـــاه ز خـــورشــیــد روح روشـــن شـــد | ز نـــور خـــارش پـــذرفـــت نـــیـــز دیـــده کـــور |
| بـجـنب بـر خـود آخـر که چـاشـتـگاه شـدسـت | از آنک خـفـتـه چـو جـنبـید خـواب شـد مـهجـور |
| مـگـو کـه خـفـتـه نـیـم نـاظـرم بــه صـنـع خـدا | نـظـر بـه صـنـع حـجـابــسـت از چـنـان مـنـظـور |
| روان خــفـتــه اگـر دانـدی کـه در خــوابــســت | از آنـچ دیـدی نـی خـوش شـدی و نـی رنـجــور |
| چــنـانـک روزی در خــواب رفــت گـلـخــن تــاب | به خواب دید که سلطان شدست و شد مغرور |
| بـدید خـود را بـر تـخـت ملـک وز چـپ و راسـت | هــزار صــف ز امــیــر و ز حــاجــب و دســتـــور |
| چـنـان نـشـسـتـه بـر آن تـخـت او کـه پـنـداری | در امـر و نـهـی خـداونـد بــد سـنـیـن و شـهـور |
| مــیــان غـــلــغــلــه و دار و گــیــر و بـــردابـــرد | مـیـان آن لـمـن الـمـلـک و عـزت و شـر و شـور |
| درآمـد از در گــلــخــن بــه خــشــم حــمـامـی | زدش بــه پـای کـه بــرجـه نـه مـرده ای در گـور |
| بجست و پهلوی خود نی خزینه دید و نه ملک | ولــی خــزیــنــه حـــمــام ســرد دیــد و نــفــور |
| بــخــوان ز آخــر یـاســیـن کــه صــیـحــه فــاذا | تـو هم بـه بـانگی حـاضـر شـوی ز خـواب غـرور |
| چـه خـفـتـه ایـم ولـیـکـن ز خـفـتـه تــا خـفـتـه | هـزار مـرتــبــه فـرقـســت ظــاهـر و مـســتــور |
| شـهی کـه خـفـت ز شـاهی خـود بـود غـافـل | خـسـی کـه خـفـت ز ادبــیـر خـود بــود مـعـذور |
| چـو هـر دو بــاز از ایـن خـواب خـویـش بـازآیـنـد | بــه تــخـت آیـد شـاه و بــه تــخـتـه آن مـقـهـور |
| لبـاب قصـه بـماندسـت و گفـت فـرمان نیسـت | نــگـــر بـــه دانـــش داوود و کـــوتـــهــی زبـــور |
| مـگـر کـه لـطـف کـنـد بــاز شــمـس تــبــریـزی | وگـر نـه مـانـد سـخـن در دهن چـنـین مـقـصـور |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
