منم بـه نکهت خـشـکی ز بـوسـتـان قانعز وصـل گـل بــه خـس و خــار آشـیـان قـانـعدرون خـــانــه شـــکــارش آمــاده اســـتکسی که گشت بـه خمیازه چون کمان ق…
| منم بـه نکهت خـشـکی ز بـوسـتـان قانع | ز وصـل گـل بــه خـس و خــار آشـیـان قـانـع |
| درون خـــانــه شـــکــارش آمــاده اســـت | کسی که گشت بـه خمیازه چون کمان قانع |
| زبـان دراز بـود، هـرکـه هـمـچـو تـیغ شـود | بــه خـون ز نـعـمـت الـوان ایـن جـهـان قـانـع |
| چـرا طـفـیـلـی زاغ سـیـاه کـاسـه شـود؟ | کسی که همچو هما شد به استخوان قانع |
| به سیم ، دامن یوسف ز دست نتوان داد | ازان جـهـان نـتـوان شـد بـه این جـهان قـانـع |
| همیشـه بـر لـب بـام خـطـر بـود درخـواب | ز صــدر هـرکــه نـگــردد بــه آســتــان قــانـع |
| ز آب خــضــر حـــیــات ابـــد تـــمــنــا کــن | مـشـو ز تـیـغ شـهـادت بـه نـیـم جـان قـانـع |
| شـود خـزیـنـه اسـرار سـیـنـه اش صـائب | کسـی که شـد بـه لب خـامش ازبـیان قـانع |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
