دیری اسـت کـه دیوانـه آن چـشـم کـبـودمسرمستـم از این بـاده دیرینه که بـودماز روی فــــروزنـــده او پــــرده فــــکـــنـــدماز کـار فـروبـسـتـه دل عـقـ…
دیری اسـت کـه دیوانـه آن چـشـم کـبـودم | سرمستـم از این بـاده دیرینه که بـودم |
از روی فــــروزنـــده او پــــرده فــــکـــنـــدم | از کـار فـروبـسـتـه دل عـقـده گـشـادم |
بـینـایی مـن در رخـش از گـریه فـزون شـد | چندانکه مرا کاست، غم عشق فزودم |
وقــتــی در دل را بــه رخــم بــاز نـمــودنــد | کـز دیر و حـرم رو بـه در دوسـت نمودم |
تــا بــر ســر بــازار غــمــش پــای نــهــادم | نـی هـم اسـت و نـه انـدیشـه سـودم |
برهانده مرا عشق هم از دین و هم از کفر | آســوده ز آیـیـن مـســلـمـان و یـهـودم |
ای کــاش کـه بــر دامـن نـاز تــو نـشــنـیـد | آن روز کــه بــر بــاد رود خــاک وجــودم |
صـف های مـلـائک همه در عـالـم رشـکـند | تـا شد خم ابـروی تـو محراب سجـودم |
فــارغ شــدم از فــکـر پــراکـنـده فــروغــی | تـــا رنـــگ ز آیــیــنـــه دل پـــاک زدودم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج