بـــده یـــک جـــام ای پـــیـــر خـــرابــــاتمگـو فـردا کـه فـی الـتأخـیر آفـاتبـــه جـــای بـــاده درده خـــون فــرعـــونکـه آمد موسـی جـانم بـه میق…
بـــده یـــک جـــام ای پـــیـــر خـــرابــــات | مگـو فـردا کـه فـی الـتأخـیر آفـات |
بـــه جـــای بـــاده درده خـــون فــرعـــون | کـه آمد موسـی جـانم بـه میقـات |
شـــراب مــا ز خـــون خـــصــم بـــاشـــد | کـه شـیران را ز صـیادیسـت لذات |
چــه پــرخـونـسـت پــوز و پــنـجــه شـیـر | ز خـون ما گرفتـسـت این عـلامات |
نــگــیـرم گــور و نــی هـم خــون انــگــور | که من از نفی مستم نی ز اثبـات |
چـــو بـــازم گـــرد صـــیـــد زنـــده گـــردم | نگـردم همـچـو زاغـان گـرد امـوات |
بــیــا ای زاغ و بـــازی شــو بــه هــمــت | مصـفا شـو ز زاغی پـیش مصفات |
بـــیــفــشــان وصــف هــای بـــاز را هــم | مجردتر شو اندر خویش چون ذات |
نه خاکست این زمین طشتیست پرخون | ز خـون عاشـقان و زخـم شهمات |
خــروســا چـــنــد گــویــی صــبـــح آمــد | نمـاید صـبـح را خـود نور مشـکـات |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج