بــه حـلـقـه سـر زلـف تـو پــای بــنـد شـدممـیـان حــلـقـه عــشــاق ســربــلـنـد شــدمکمند زلف تـو سـر حـلقـه نجـات من اسـتکه رسـتـم از همه تـا صـید ا…
| بــه حـلـقـه سـر زلـف تـو پــای بــنـد شـدم | مـیـان حــلـقـه عــشــاق ســربــلـنـد شــدم |
| کمند زلف تـو سـر حـلقـه نجـات من اسـت | که رسـتـم از همه تـا صـید این کـمند شـدم |
| چه حالتی است به چشمان مردم افکن تو | کـه تـا نظـر بـه مـن افـکـنـده دردمـنـد شـدم |
| بــبــیـن کـه در طـلـب حـال آتـشـیـن رخ تـو | چـگـونـه بـر سـر هـر آتـشـی سـپـنـد شـدم |
| اگر چـه شـهره شـهر اسـت بـی نیازی من | ولــی بـــه نــاز تــو آخــر نــیــازمــنــد شــدم |
| بـه لـب رسـید همان لحـظـه جـان شـیرینم | که دور آن از آن لب شیرین نوشـخـند شـدم |
| شـکر بـه جـای سـخـن سـرزد از نی قـلمم | چـنـان ز قـنـد لـبـش دم زدم کـه قـنـد شـدم |
| ز بــس بــه مــردم دیـوانـه پــنـد مــی دادم | کـنون بـه بـنـد جـنون مـسـتـحـق پـند شـدم |
| ز خـرج عـیـد فـروغـی مـرا گـزنـدی نـیسـت | کــز الــتــفــات مـلـک فــارغ از گــزنـد شــدم |
| ســتــوده نـاصــردیـن شــاه کــز مــدایـح او | پـسـند نکـتـه شـنـاسـان خـودپـسـند شـدم |
| فـتـاده سـفـره انعـامـش آن چـنان بـه زمین | که من هم از سر این سفره بهره مند شدم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
