هر کـه هسـت التـفـات بـر جـانشگـو مـزن لـاف مـهـر جـانـانـشدرد مـن بـر مـن از طـبـیب منسـتاز کــه جــویـم دوا و درمـانـشآن کــه ســـر در کــمــنــد وی…
| هر کـه هسـت التـفـات بـر جـانش | گـو مـزن لـاف مـهـر جـانـانـش |
| درد مـن بـر مـن از طـبـیب منسـت | از کــه جــویـم دوا و درمـانـش |
| آن کــه ســـر در کــمــنــد وی دارد | نـتـوان رفـت جـز بـه فـرمـانش |
| چــه کـنـد بــنـده حــقــیـر فــقــیـر | که نبـاشـد بـه امر سـلطانش |
| نــاگــزیــرســـت یــار عـــاشـــق را | کــه مـلـامـت کــنـنـد یـارانـش |
| وان کـه در بـحـر قـلزمسـت غـریق | چــه تــفـاوت کـنـد ز بــارانـش |
| گـل بــه غـایـت رســیـد بــگـذاریـد | تــا بــنــالــد هـزاردســتــانـش |
| عـقـل را گـر هـزار حـجـت هـسـت | عشق دعوی کند به بطلانش |
| هـر کـه را نـوبــتـی زدنـد ایـن تـیـر | در جـراحـت بـمـانـد پـیکـانـش |
| نالـه ای می کـند چـو گـریه طـفـل | کــه نــدانـنــد درد پــنـهـانــش |
| ســخــن عـشــق زیـنـهـار مـگـوی | یا چـو گـفـتـی بـیار بـرهـانـش |
| نـــرود هـــوشــــمـــنـــد در آبــــی | تـا نـبـیـنـد نـخـسـت پـایـانـش |
| سعدیا گر به یک دمت بی دوست | هر دو عـالم دهند مسـتـانش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
