شـدســت نـور مـحــمـد هـزار شـاخ هـزارگـرفـتـه هـر دو جـهـان از کـنـار تـا بــه کـنـاراگـر حــجــاب بــدرد مـحــمـد از یـک شـاخهــزار راهـــب و قـــسـ…
| شـدســت نـور مـحــمـد هـزار شـاخ هـزار | گـرفـتـه هـر دو جـهـان از کـنـار تـا بــه کـنـار |
| اگـر حــجــاب بــدرد مـحــمـد از یـک شـاخ | هــزار راهـــب و قـــســـیــس بـــردرد زنـــار |
| تــو را اگــر ســر کــارســت روزگــار مــبـــر | شـکـار شـو نـفـسـی و دمـی بـگـیر شـکـار |
| تـو را سـعادت بـادا که ما ز دسـت شـدیم | ز دسـت رفتـن این بـار نیسـت چـون هر بـار |
| پـریر یار مـرا گـفـت کـاین جـهـان بـلـاسـت | بـگفـتـمش که ولیکن نه چـون تـو بـی زنهار |
| جــواب داد تــو بــاری چـرا زنـی تــشـنـیـع | کـه پـات خـار نـدیـد و سـرت نـیـافـت خـمـار |
| بـگـفـتـمش کـه بـلـی لـیک هم مگـیر مـرا | نـیـاحــتــی کـه کــنـم وفــق نـوحــه اغــیـار |
| چـو مـیرخـوان تـوام تـرش بـنهم و شـیرین | که هر کسی بـخـورد بـای خود ز خوان کبـار |
| به سوزنی که دهان ها بدوخت در رمضان | بــیـا بــدوز دهـانـم کــه ســیـرم از گـفــتــار |
| ولـی چــو جــمـلـه دهـانـم کــدام را دوزی | نـیـم چــو سـوزن کـو را بــود یـکـی سـوفـار |
| خـیـار امـت مـحــتــاج شـمـس تــبــریـزنـد | شکافت خربزه زین غم چه جای خیر و خیار |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
