چـندان که چـو خـورشـید بـه آفاق دویدیممـا پـیـر بـه روشـنـدلـی صـبــح نـدیـدیـمیـک بــار نـجــســت از دل مـا نـاوک آهـیاز بـار گنه همچـو کـمان گرچـه خ…
چـندان که چـو خـورشـید بـه آفاق دویدیم | مـا پـیـر بـه روشـنـدلـی صـبــح نـدیـدیـم |
یـک بــار نـجــســت از دل مـا نـاوک آهـی | از بـار گنه همچـو کـمان گرچـه خـمیدیم |
چون شمع درین انجمن از راستی خویش | غـیر از سـر انـگـشـت نـدامـت نـگـزیدیم |
افـسـوس کـه بــا دیـده بـیـدار چـو سـوزن | خــار از قـدم آبــلـه پــایـی نـکـشــیـدیـم |
چـون لـاله دلـسـوخـتـه در گـلـشـن ایجـاد | بـی خـون جـگـر قـطـره آبـی نچـشـیدیم |
هر چـند چـو گـل گوش فـکـندیم درین بـاغ | حـرفـی که بـرد راه بـه جـایی نشـنیدیم |
از آب روان مـانـد بــجــا ســبــزه و گــلــهـا | ما حـاصـل ازین عـمر سـبـکسـیر ندیدیم |
شــد نــاوک مــا گــر زدل ســـنــگ تـــرازو | بـر دوش کمان دسـت نوازش نکشـیدیم |
شـد کـوزه نرگـس سـر بـی مغـز حـریفـان | ما یک گـل ازان گـوشـه دسـتـار نچـیدیم |
اول ثــمـر پــیـشــرســش قـرب خــدا بــود | پـیونـد خـود از هـر چـه درین بـاغ بـریدیم |
بــیـرون نـنـهـادیـم ز سـر مـنـزل خـود پـای | چندان که درین دایره چون چشم پـریدیم |
کـردیم تـلـف عـمـر بـه غـواصـی این بـحـر | در هـیـچ صـدف گـوهـر انـصـاف نـدیـدیـم |
صـائب بـه مقـامی نرسـیدیم ز سـسـتـی | از خاک چو نی گرچه کمر بسته دمیدیم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج