کـه دید ای عـاشـقـان شـهری کـه شـهر نـیکـبـخـتـانـسـتکـه آن جــا کــم رســد عــاشــق و مـعــشــوق فــراوانـســتکــه تـــا نــازی کــنــیــم آن جــا و …
کـه دید ای عـاشـقـان شـهری کـه شـهر نـیکـبـخـتـانـسـت | کـه آن جــا کــم رســد عــاشــق و مـعــشــوق فــراوانـســت |
کــه تـــا نــازی کــنــیــم آن جــا و بـــازاری نــهــیــم آن جــا | کـه تــا دل هـا خـنـک گـردد کـه دل هـا سـخــت بــریـانـسـت |
نـبــاشـد ایـن چـنـیـن شـهـری ولـی بــاری کـم از شـهـری | کـه در وی عـدل و انصـافـسـت و مـعـشـوق مـسـلـمـانـسـت |
کـه این سـو عـاشـقـان بـاری چـو عـود کـهـنـه مـی سـوزد | وان مـــعـــشـــوق نـــادرتــــر کـــز او آتــــش فـــروزانـــســـت |
خـــداونــدا بـــه احـــســـانـــت بـــه حـــق نــور تـــابـــانــت | مـگـیـر آشـفـتـه مـی گـویـم کـه دل بــی تــو پــریـشـانـسـت |
تــو مـســتــان را نـمـی گـیـری پــریـشــان را نـمـی گـیـری | خـنـک آن را کـه مـی گـیـری کـه جـانـم مـسـت ایشـانـسـت |
اگــر گــیــری ور انــدازی چـــه غـــم داری چـــه کـــم داری | کـه عـاشــق چــون گـیـا ایـن جــا بــیـابــان در بــیـابــانـســت |
بــخــنـدد چــشــم مــریـخــش مـرا گــویـد نـمـی تــرســی | نـــگـــارا بـــوی خـــون آیـــد اگـــر مـــریـــخ خـــنـــدانـــســـت |
دلــم بـــا خـــویــشـــتـــن آمــد شـــکــایــت را رهــا کــردم | هزاران جـان همی بـخـشـد چـه شـد گر خـصم یک جـانسـت |
مـنـم قـاضـی خــشــم آلـود و هـر دو خــصـم خــشــنـودنـد | کـه جــانـان طـالـب جــانـسـت و جــان جــویـای جــانـانـسـت |
که جان ذره ست و او کیوان که جان میوه ست و او بستان | که جان قطره ست و او عمان که جان حبه ست و او کانست |
سخـن در پـوسـت می گویم که جـان این سخـن غیبـسـت | نـه در انـدیـشـه مـی گـنـجــد نـه آن را گـفـتــن امـکـانـســت |
خـمش کن همچـو عالم بـاش خموش و مست و سرگردان | وگـر او نـیـسـت مـسـت مـسـت چــرا افـتــان و خــیـزانـسـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج