مـا زمـزمـه عــشــق بــه بــازار فـکـنـدیـممـا شـور درین قـلـزم زخـار فـکـنـدیـمطـاس فـلـک از زمـزمه عـشـق تـهی بـودمـا غـلـغـلـه در گـنـبـد دوار فـکـ…
مـا زمـزمـه عــشــق بــه بــازار فـکـنـدیـم | مـا شـور درین قـلـزم زخـار فـکـنـدیـم |
طـاس فـلـک از زمـزمه عـشـق تـهی بـود | مـا غـلـغـلـه در گـنـبـد دوار فـکـنـدیـم |
چـون شـانه رسـیدیم بـه صـدزخـم نمایان | تـا دسـت در آن طـره طـرار فـکـنـدیم |
بس چشمه خون کز لب افسوس گشاید | این پـرده که از چـهره اسـرار فـکندیم |
رنـگـیـنـی مـا مـهـر لـب جــوهـریـان شــد | آتـش بـه دم سـرد خـریـدار فـکـنـدیم |
آیـیـنــه بــیـنــایـی مــا عــیـب نــمــا بــود | بـر چـهره خـود پـرده زنـگـار فـکـنـدیم |
بـستـیم لب از حرف حق از بـیم حسودان | خـود را عبـث از طـاق دل دار فکندیم |
آیــیــنــه مــا ســـیــر نــگـــردیــد ز دیــدار | چـندان که نظـر بـر رخ دلدار فـکـندیم |
بـــار دل مــا بـــود هــمــان دوری مــنــزل | در مـنـزل مـقـصـود اگـر بـار فـکـنـدیم |
در بـــزم بــزرگــان نــتــوان کــرد گــرانــی | در پای خم می سر و دستار فکندیم |
صـائب چـه قـدر سـرمه تـوفـیق کشـیدیم | کـز پـیش نـظـر پـرده پـنـدار فـکـنـدیم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج