هـر کـه نـامـهـربــان بــود یـارشواجــبـــســت احــتــمــال آزارشطــاقــت رفــتــنـم نـمــی مــانـدچـون نظـر می کنم بـه رفـتـارشوز سخن گفتـنش چـنان مس…
| هـر کـه نـامـهـربــان بــود یـارش | واجــبـــســت احــتــمــال آزارش |
| طــاقــت رفــتــنـم نـمــی مــانـد | چـون نظـر می کنم بـه رفـتـارش |
| وز سخن گفتـنش چـنان مستـم | کــه نــدانــم جــواب گــفــتــارش |
| کـشـتـه تـیر عـشـق زنـده کـنـد | گـر بــه ســر بــگـذرد دگـربــارش |
| هر چه زان تـلختـر بـخواهد گفت | گــو بــگــو از لــب شــکــربــارش |
| عشق پوشیده بود و صبـر نماند | پـــرده بـــرداشــتــم ز اســرارش |
| وه که گر من به خدمتش برسم | خود چه خدمت کنم به مقدارش |
| بــیـم دیـوانــگــیـســت مــردم را | ز آمـــدن رفـــتــــن پــــری وارش |
| کـاش بـیرون نـیامـدی سـلـطـان | تـــا نـــدیـــدی گـــدای بـــازارش |
| ســعـدیـا روی دوســت نـادیـدن | بــه کــه دیـدن مــیـان اغــیـارش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
