سـوز دل بــرداشـت آخـر پــرده از کـارم چــو شـمـعاز گـریـبــان ســر بــرون آورد زنـارم چــو شـمـعاز گــــلــــاب مــــن داغ اهـــل دردی تــــر نـــشــ…
سـوز دل بــرداشـت آخـر پــرده از کـارم چــو شـمـع | از گـریـبــان ســر بــرون آورد زنـارم چــو شـمـع |
از گــــلــــاب مــــن داغ اهـــل دردی تــــر نـــشــــد | طعمه مقراض شد گلهای بـی خارم چـو شمع |
گـر چــه از تــیـغ زبــان مـشــکـل گـشــای عـالـمـم | صـد گره از اشـک دارد رشـتـه کارم چـو شـمع |
مـی شــمــارم بــوی پــیـراهـن نـســیـم صــبــح را | من کـه دایم از فـروغ خـود در آزارم چـو شـمـع |
آب مـیـگــردد دل ســنـگـیـن خــصــم از عــجــز مـن | مـی تـراود آتـش ازانگـشـت زنهارم چـو شـمـع |
از نـسـیـم صـبــح بــرهـم مـی خــورد هـنـگـامـه ام | در دل شـبـهاسـت دایم روز بـازارم چـو شـمـع |
از گــذشــت آه حـــســـرت آنــچـــه آیــد درشــمــار | مشت اشکی در بساط زندگی دارم چو شمع |
خـــار اگـــر ریـــزنـــد اربـــاب حـــســـد در دیـــده ام | مایه بـینش شود در چـشم خونبـارم چو شمع |
دشـــمـــن مـــن از درون خـــانــه مــی آیــد بـــرون | پـست می گردد ز اشک گرم دیوارم چـو شمع |
از نـسـیـمـی مـیوه مـن مـی نـهـد پـهـلـو بـه خـاک | پـختـگی روشن بـود ازرنگ رخسارم چـو شمع |
حاصل من آه افسوس است و اشک حسرت است | وای بـرآن کس که می گردد خریدارم چو شمع |
طـعـنـه خــامـی هـمـان صـائب ز مـردم مـیـکـشــم | گر چه می ریزد شرر از سوز گفتـارم چو شمع |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج