بــر ســر ره دیـدمـش تــیـزروان چــون قــمــرگـفــتــم بــهـر خــدا یـک دمـه آهـســتــه تــریک دم ای مـاه وش اسـب و عـنان را بـکـشای تـو چـو خـورشید و…
| بــر ســر ره دیـدمـش تــیـزروان چــون قــمــر | گـفــتــم بــهـر خــدا یـک دمـه آهـســتــه تــر |
| یک دم ای مـاه وش اسـب و عـنان را بـکـش | ای تـو چـو خـورشید و خـور سایه ز ما زو مبـر |
| گـفـت مـنـم آفـتــاب نـیـسـت تـو را تـاب تـاب | زانــک ز یــک تـــاب مــن از تــو نــمــانــد اثــر |
| زانک تو در سردسیر داشته ای رخت خشک | خشک لب و چشم تر بوده ای از خشک و تر |
| بـرج من آن سوترست دور ز خشک و ترست | نیک عجـب گوهرسـت نیک پـر از شور و شـر |
| از پـس چندین حجاب چاک زدستی تـو جیب | از پــس پـــرده تــو را یــاوه شــده پـــا و ســر |
| جــانــب تــبــریـز تــاز جــانــب شــمــع طــراز | شـمـس حـق سـرفـراز تـا شـودت زیـب و فـر |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
