مـا دسـتـخـوش سـبـحـه و زنـار نگـشـتـیمدر حـلـقـه تـقـلـیـد گـرفـتـار نـگـشـتـیـماز کـعـبـه و بـتـخـانه گذشـتـیم بـه تـعـجـیلقـانـع بــه نـگـاه در و د…
مـا دسـتـخـوش سـبـحـه و زنـار نگـشـتـیم | در حـلـقـه تـقـلـیـد گـرفـتـار نـگـشـتـیـم |
از کـعـبـه و بـتـخـانه گذشـتـیم بـه تـعـجـیل | قـانـع بــه نـگـاه در و دیـوار نـگـشــتــیـم |
چـون بــرق گـذشـتـیـم ازیـن پــرده نـیـلـی | از آینـه مـشـغـول بـه زنـگـار نـگـشـتـیـم |
خـود را بـه سـراپـرده خـورشـیـد رسـانـدیم | چـون شـبـنم گل بـار بـه گلزار نگشتـیم |
چـون خـشت نهادیم بـه پـای خـم می سر | بر دوش کسی همچو سبو بار نگشتیم |
در دامـن خــود پــای فـشـردیـم چــو مـرکـز | گرد سـر هر نقطه چـو پـرگار نگشـیتـیم |
بـر بـی بـصـران گـوهـر خـود عـرض نـدادیـم | آیـیـنـه هـر صــورت دیـوار نــگــشــتــیـم |
مــا را بـــه زر قــلــب خـــریــدنــد ز اخـــوان | بـر قـافـلـه از قـیمـت کـم بـار نگـشـتـیم |
بــیـهـوده مــزن بــر رخ مــا آب نــصــیـحــت | ما صـبـح قـیامت شـد و بـیدار نگشـتـیم |
چـون یـوسـف تـهـمـت زده از پـاکـی دامـن | در چـشم عزیزان جـهان، خوار نگشتـیم |
دلچـسبـی ما عذر گران خیزی ما خـواست | چـون گرد یتـیمی بـه گهر بـار نگشـتـیم |
هـر چـنـد ز حـیـرت مـژه بـر هـم نـنـهـادیـم | چـون آینـه مـا سـیـر ز دیـدار نـگـشـتـیم |
صد شـکر که بـا صد دهن شکوه درین بـزم | شـرمـنـده بـیـتـابـی اظـهـار نـگـشـتـیـم |
افسوس که چون نخل خزان دیده درین باغ | دستـی نفشاندیم و سـبـکبـار نگشتـیم |
فـریـاد کـه سـوهـان سـبــکـدسـت حـوادث | شـد سـاده ز دندانه و هموار نگـشـتـیم |
صــائب مـدد خــلــق نـمـودیـم بــه هـمــت | در ظـاهـر اگـر مـالـک دیـنـار نـگـشـتـیـم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج