از آن بـه خـدمـت میخـوارگـان کـمر بـسـتـمکه بـا وجود می از قید هر غمی جستـماگر به یاد سلیمان همیشه دستی داشتمن از لـب تـو سـلـیمـان بـاده بـر دسـتـمگـ…
| از آن بـه خـدمـت میخـوارگـان کـمر بـسـتـم | که بـا وجود می از قید هر غمی جستـم |
| اگر به یاد سلیمان همیشه دستی داشت | من از لـب تـو سـلـیمـان بـاده بـر دسـتـم |
| گـهـی ز نـرگـس مـسـتــانـه تــو مـخـمـورم | گـهی ز گـردش پـیمـانـه تـو سـرمـسـتـم |
| سـگ سـرای تــوام گـر عـزیـز و گـر خــوارم | پـی هـوای تـوام گـر بـلـنـد و گـر پـسـتـم |
| خـیـال گـشـتـم و در خـاطـر تـو نـگـذشـتـم | غـبـار گـشـتـم و بـر دامن تـو ننشـسـتـم |
| همین بـس است خـیال درست عهدی من | که از جفای تـو پـیمان بـسته بـشکستـم |
| طـناب عـمـر مـرا دسـت روزگـار گـسـیخـت | هـنـوز رشـتـه امـیـد از تــو نـگـسـسـتــم |
| ز تـــیــغ حــادثــه آن روز ایــمــنــم کــردنــد | کـه بـا دو ابـروی پـیـوسـتـه تـو پـیوسـتـم |
| بـدین طـمـع کـه یکـی بـر نشـانه بـنشـیند | هـزار نـاوک پــران رهـا شـد از شـسـتــم |
| فــروغــی ار دم وارســتــگــی زنـم شــایـد | که من به همت شاه از غم جهان رستم |
| سـتـوده خـسـرو بـخـشنده ناصرالدین شاه | که مستحق عطایش بـه راستی هستم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
