آن کـه بـه دیوانگـی در غـمش افـسـانه امآه کـه غــافـل گـذشــت از دل دیـوانـه امدر سـرشـکـم نـشـد لـایـق بــازار دوســتقـابـل قـیمـت نگـشـت گـوهر یک دا…
| آن کـه بـه دیوانگـی در غـمش افـسـانه ام | آه کـه غــافـل گـذشــت از دل دیـوانـه ام |
| در سـرشـکـم نـشـد لـایـق بــازار دوســت | قـابـل قـیمـت نگـشـت گـوهر یک دانه ام |
| گـاه ز شـاخ گـلـش هـم نـفـس عـنـدلـیـب | گـاه ز شـمـع رخــش هـم دم پــروانـه ام |
| سـرو فـرازنـده ای خـاسـتــه از مـجـلـسـم | مــاه فــروزنـده ای تــافــتــه در خــانـه ام |
| با سگ او هم نشین وز همه مستوحشم | بــا غــم او آشــنـا از هـمـه بــیـگــانـه ام |
| سـفره می خـانه شـد خـرقه پـشـمینه ام | بـر سر پـیمانه ریخت سبـحه صد دانه ام |
| بــاده پـپــاپـی رسـیـد از کـف سـاقـی مـرا | تـوبـه دمادم شکسـت بـر سـر پـیمانه ام |
| آتــش رخـسـار او سـوخـت نـه تــنـهـا مـرا | خـانه شهری بـسوخـت جـلوه جـانانه ام |
| مسـتـی من تـازه نیسـت از لب میگـون او | شـحـنه مـکـرر شـنید نعـره مـسـتـانه ام |
| تـا نـشـود آن هـمـا سـایـه فـکـن بـر سـرم | پــا نـگـذارد ز نـنـگ جــغـد بــه ویـرانـه ام |
| جــلـوه فـروغــی نـکـرد در نـظــرم آفــتــاب | تا مه رخسار دوست تافت به کاشانه ام |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
