جــان را بــه دم خـنـجـر قـاتــل بــرسـانـمطـوفان زده خـویش بـه سـاحـل بـرسـانمچندان مرو ای جان که من از گریه شادیآبــی بــه کـف خــنـجــر قـاتــل بــ…
| جــان را بــه دم خـنـجـر قـاتــل بــرسـانـم | طـوفان زده خـویش بـه سـاحـل بـرسـانم |
| چندان مرو ای جان که من از گریه شادی | آبــی بــه کـف خــنـجــر قـاتــل بــرسـانـم |
| موجـم که بـه هر آمدن و رفتـن ازین بـحـر | فـیضـی بـه لب تـشـنه سـاحـل بـرسـانم |
| صد بـار جرس گشتـم و پـاس ادب عشق | نـگـذاشـت کـه آواز بـه مـحـمـل بـرسـانم |
| استادگی من نه پـی راحت خویش است | درمـانـده خـضـرم کـه بـه مـنـزل بـرسـانم |
| از کـشـتـن من رنگ رخـش آب دگـر یافـت | کـو دسـت کـه آیینه بـه قـاتـل بـرسـانـم؟ |
| مفت اسـت اگر از سـفر پـر خـطـر عشـق | نـقـش قـدم خـویـش بـه مـنـزل بـرسـانـم |
| سرچشمه صحرای جـنون زهره شیرست | خــود را ز پــی نـو ســفــر دل بــرســانـم |
| از اهل دل امروز کسـی طالب دل نیسـت | چون غنچه چرا خون خورم و دل برسانم؟ |
| کـو رهبـر تـوفـیق، کـز این غـمکـده صـائب | خــود را بــه سـلـامـتــکـده دل بــرسـانـم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
