وزان جـایگه رفـت خـورشـیدفـشبــیـامـد دمــان تــا زمـیـن حــبــشز مـردم زمـیـن بــود چـون پـر زاغسیه گشتـه و چشمها چون چـراغتــنـاور یـکـی لـشــکـری ز…
وزان جـایگه رفـت خـورشـیدفـش | بــیـامـد دمــان تــا زمـیـن حــبــش |
ز مـردم زمـیـن بــود چـون پـر زاغ | سیه گشتـه و چشمها چون چـراغ |
تــنـاور یـکـی لـشــکـری زورمـنـد | بـرهنـه تـن و پـوسـت و بـالـابـلـنـد |
چــو از دور دیـدنــد گــرد ســپــاه | خــروشــی بــرآمــد ز ابــر ســیــاه |
سـپـاه انجـمـن شـد هزاران هزار | وران تــیـره شــد دیـده شــهــریــار |
بـه سـوی سـکـنـدر نهادنـد سـر | بــکـشـتـنـد بــسـیـار پــرخـاشـخـر |
به جای سنان استخوان داشتند | هـمـی بــر تــن مـرد بــگـذاشـتـنـد |
بـه لشـکر بـفـرمود پـس شـهریار | کــه بـــرداشـــتـــنــد آلــت کـــارزار |
بـرهنه بـه جـنگ اندر آمد حـبـش | غمی گشـت زان لشـکر شـیرفش |
بـکشـتـند زیشـان فزون از شمار | بــپــیــچــیـد دیـگــر ســر از کــارزار |
ز خـون ریخـتـن گشت روی زمین | ســراسـر بــه کـردار دریـای چــیـن |
چـو از خون در و دشت آلوده شد | ز کشتـه بـه هر جای بـر تـوده شد |
چـو بـر تـوده خـاشـاکـهـا بـرزدنـد | بـــفــرمــود تـــا آتـــش انــدر زدنــد |
چو شب گشت بـشنید آواز گرگ | سـکـندر بـپـوشـید خـفـتـان و تـرگ |
یکـی پـیش رو بـود مـهـتـر ز پـیل | به سر بر سرو داشت همرنگ نیل |
ازیـن نـامـداران فـراوان بــکـشـت | بـسی حمله بـردند و ننمود پـشت |
بـکشـتـند فـرجـام کارش بـه تـیر | یـکـی آهـنـیـن کـوه بــد پـیـل گـیـر |
وزان جـایـگـه تـیـز لـشـکـر بـرانـد | بـسـی نـام دادار گـیـهـان بـخـوانـد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج