خـوابـم بـبـسـتـه ای بـگشـا ای قـمر نقـابتـا سجده های شکر کند پـیشت آفتـابدامـان تــو گـرفـتــم و دســتــم بــتــافـتــیهین دسـت درکشیدم روی از وفا مت…
| خـوابـم بـبـسـتـه ای بـگشـا ای قـمر نقـاب | تـا سجده های شکر کند پـیشت آفتـاب |
| دامـان تــو گـرفـتــم و دســتــم بــتــافـتــی | هین دسـت درکشیدم روی از وفا متـاب |
| گفتـی مکن شـتـاب که آن هسـت فعل دیو | دیو او بـود که می نکند سوی تو شتـاب |
| یــا رب کــنــم بـــبــیــنــم بـــر درگــه نــیــاز | چـنـدین هـزار یا رب مـشـتـاق آن جـواب |
| از خـاک بـیـشـتـر دل و جـان هـای آتـشـین | مسـتـسـقـیانه کـوزه گرفـتـه کـه آب آب |
| بـر خـاک رحـم کـن که از این چـار عـنصـر او | بـی دسـت و پـاتـر آمد در سیر و انقلاب |
| وقتی که او سبـک شود آن بـاد پای اوست | لنگانه بـرجهد دو سه گامی پی سحاب |
| تــا خــنـده گــیـرد از تــک آن لــنـگ بــرق را | و اندر شفاعت آید آن رعد خوش خطاب |
| بــا ســاقــیـان ابــر بــگـویـد کـه بــرجــهـیـد | کز تـشـنگان خـاک بـجـوشـید اضـطـراب |
| گـیـرم کــه مـن نـگــویـم آخــر نـمـی رســد | انـدر مـشــام رحــمـت بــوی دل کـبــاب |
| پـس سـاقـیـان ابــر هـمـان دم روان شـونـد | بـا جـره و قـنینـه و بـا مـشـک پـرشـراب |
| خاموش و در خراب همی جوی گنج عشق | کـایـن گـنـج در بــهـار بــرویـیـد از خـراب |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
