مـهـر لـب هـزره گـو پـرده آهسـتـگـی اسـتپـنبـه بـه نرمی کند طـفل جـرس راخـموشبــرق فـنـا خـنـده زد خـرمـن پـنـدار سـوخـتهرچـه درین خـاکـدان بـود شـد آ…
مـهـر لـب هـزره گـو پـرده آهسـتـگـی اسـت | پـنبـه بـه نرمی کند طـفل جـرس راخـموش |
بــرق فـنـا خـنـده زد خـرمـن پـنـدار سـوخـت | هرچـه درین خـاکـدان بـود شـد آیینـه پـوش |
رو بـه بـیـابــان نـهـاد عـقـل چـو مـوج سـراب | تــا صـف مـژگـان اوزد بــه صـف اهـل هـوش |
دامــن تـــوفــیــق را جــهــد تــوانــد گــرفــت | پــا اگـر افـتــد زکـار از ســر هـمـت بــکـوش |
هیچ کـس ازاهل هوش نیسـت درین انجـمن | چــون ســر مـنـصـور را دارنـگـیـرد بــه دوش |
از دل روشـن بـه خـاک بـا خـود شـمعی بـبـر | شـیر ز پـسـتـان صبـح تـا بـه قیامت بـدوش |
ســردی ابــنـای دهـر گـرمـی از آتــش ربــود | دیگ تـمـنـای مـا چـون نـنـشـینـد ز جـوش؟ |
صــائب اگــر شــق کــنـی پــرده تــقــلـیـد را | ازدل نـاقـوس کـفـر ذکـر حـق آیـد بـه گـوش |
عشق درآمد به دل،رفت ز سر عقل و هوش | روی بـه ساحل نهد کف چـوزند بـحر جـوش |
صـحـبـت ما حـال شـد قـال سـر خـودگـرفـت | سیل بـه دریا رسید ماند بـه ساحل خروش |
مـغـز بــه بــاد فـنـا رفـت ز ســودای عـشــق | کف سر خودرا گرفت دیگ چـوآمدبـه جـوش |
خـضـر ره اتــحـاد تـرک لـبــاس خـودی اسـت | نغمه چوبی پرده شد راست درآید به گوش |
چــنــد تــوان داشــتــن در نــمــد آیـیـنــه را؟ | دست بـکش زآستـین ،خرقه بـیفکن زدوش |
نیسـت بـجـز یک شراب درخـم و مینا و جـام | دیـده غـفـلـت بــمـال بــاده وحـدت بــنـوش |
ایـن شـرر شـوخ کـرد پــاره گـریـبــان سـنـگ | بــررخ عــشــق ازل پــرده طــاقــت مـپــوش |
مــرهــم راحــت کــجــا داغ مــرا بــه کــنــد؟ | آتــش خــورشـیـد را ابــر نـســازد خــمـوش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج