نـگـه داشــت غــزالـی دل مـرا بــه نـگــاهـشکه آهوی ختـن آمد بـه سیر چشم سیاهشچــرا بــرابــر چــشــمــی هــزار بــار نــمــیــرمکـه زنده می کـندم از …
نـگـه داشــت غــزالـی دل مـرا بــه نـگــاهـش | که آهوی ختـن آمد بـه سیر چشم سیاهش |
چــرا بــرابــر چــشــمــی هــزار بــار نــمــیــرم | کـه زنده می کـندم از نگـاه بـی گه و گاهش |
گناه عـشـق بـتـی دامنم گـرفـتـه بـه محـشـر | کـه کـردگـار نـگـیـرد بــه صــدهـزار گـنـاهـش |
مـگـر بـه صـیـد دل آن طـفـل نـی سـوار درآمـد | که طفل اشک من از سر دوید بر سر راهش |
از آن همیشه کشد شانه را به زلف مسلسل | که خـون کند دل دیوانگان سـلسله خـواهش |
بــه حـالـت دل مـن سـنـگ نـالـه کـرد زمـانـی | که بـردم از در آن سنگ دل بـه حال تـبـاهش |
نـظـر ز چــاه زنـخــدان آن چــگـونـه بــپــوشــم | کـه یـوسـف دلـم افـتـاده در مـیـانـه چـاهـش |
سـزد کـه بــر سـر آتــش بــیـفـکـنـیـم دلـی را | کـه رخـنـه در دل خـوبـان نـکـرد نـاوک آهـش |
میان مـعـرکـه تـا کـی دلـم ربـوده بـه افـسـون | که مار بـوالعـجـبـی خـفـتـه در میان کـلاهش |
سـتـم کشـیدم از آن تـرک کـج کلاه بـه حـدی | که سـر بـرهنه کشـانم بـر آسـتـانه شاهش |
ابــوالـمـظـفـر کـشـورگـشــای نـاصـردیـن شـه | که از سـتـاره فزون تـر بـود شـمار سـپـاهش |
فـروغـی از رخ زیـبــای دوسـت پـرده بــرافـکـن | که آسـمان بـکشـد پـرده بـر شـمایل ماهش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج