افــزود گــرانـبــاری غــفــلــت ز شــتــابــمشــد آبــلـه پــای طــلــب پــرده خــوابــمآن سـوخـتـه جـانم که بـه هر سـوی دواندمـانـنـد سـگ هـرزه مـرس…
| افــزود گــرانـبــاری غــفــلــت ز شــتــابــم | شــد آبــلـه پــای طــلــب پــرده خــوابــم |
| آن سـوخـتـه جـانم که بـه هر سـوی دواند | مـانـنـد سـگ هـرزه مـرس مـوج سـرابــم |
| خـونـابــه اشـک اسـت مـرا بــاده گـلـرنـگ | هر چند جـهان مست شد از بـوی کبـابـم |
| در مـشـرب من تـلـخ می آب حـیات اسـت | از چــشـمـه کـوثــر نـتــوان رانـد بــه آبــم |
| افسوس بـودحـاصل تـخمی که مرا هست | در شوره زمین صرف شود اشک سحابـم |
| نــومــیــد نــیــم از کــرم پـــیــر خـــرابـــات | در بحر شکسته است سبو همچو حبابم |
| چون صبح شمرده است نفس در جگر من | نـقـدسـت ز روشـن گـهـری روز حـسـابـم |
| طـول امـلـم بــسـتــه بــه زنـجــیـر اقـامـت | هـر چـنـد چـو اوراق خـزان پـا بــه رکـابــم |
| صـائب دگـر از هـوش و خـرد طـرف نـبـنـدد | هر کـس دهنـی تـلـخ کـنـد از مـی نـابـم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
