داد جـاروبــی بــه دسـتــم آن نـگـارگـفــت کــز دریـا بــرانـگـیـزان غــبــاربـاز آن جـاروب را ز آتـش بـسـوخـتگـفـت کـز آتــش تــو جـاروبــی بــرآرکـر…
| داد جـاروبــی بــه دسـتــم آن نـگـار | گـفــت کــز دریـا بــرانـگـیـزان غــبــار |
| بـاز آن جـاروب را ز آتـش بـسـوخـت | گـفـت کـز آتــش تــو جـاروبــی بــرآر |
| کـردم از حـیـرت سـجـودی پـیـش او | گفت بی ساجد سجودی خوش بیار |
| آه بـی سـاجـد سجـودی چـون بـود | گفت بـی چـون بـاشد و بـی خارخار |
| گـردنـک را پــیـش کـردم گـفـتـمـش | سـاجــدی را سـر بــبــر از ذوالـفـقـار |
| تـیغ تـا او بـیـش زد سـر بـیش شـد | تـا بـرسـت از گـردنـم سـر صـد هـزار |
| من چـراغ و هر سرم همچون فتـیل | هــر طــرف انــدر گــرفــتــه از شــرار |
| شمع ها می ورشد از سرهای من | شــرق تــا مـغـرب گـرفـتــه از قـطـار |
| شرق و مغرب چـیسـت اندر لامکان | گـلـخـنی تـاریک و حـمـامـی بـه کـار |
| ای مـزاجـت سـرد کـو تــاسـه دلـت | انـدر ایـن گـرمـابــه تـا کـی ایـن قـرار |
| بــرشـو از گـرمـابــه و گـلـخــن مـرو | جـامـه کـن دربـنگـر آن نـقـش و نگـار |
| تــا بــبــیـنـی نــقــش هـای دلــربــا | تــا بــبــیـنــی رنــگ هـای لــالــه زار |
| چــون بــدیـدی ســوی روزن درنـگـر | کـان نـگـار از عـکـس روزن شـد نگـار |
| شـش جـهت حـمام و روزن لامکـان | بـــر ســر روزن جـــمــال شــهــریــار |
| خـاک و آب از عکس او رنگین شـده | جـان بــبــاریـده بــه تــرک و زنـگـبــار |
| روز رفـت و قـصــه ام کـوتــه نـشــد | ای شب و روز از حـدیثـش شرمسار |
| شـاه شـمـس الـدیـن تـبـریـزی مـرا | مـسـت مـی دارد خـمـار انـدر خـمـار |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
