مـا تـلـخـی جـهـان بـه رخ تـازه مـی کـشـیـمایـن زهـر را زیـاده ز انـدازه مـی کـشـیـممـحــتــاج اشـک مـا نـبــود آب و رنـگ حـسـناز سادگی به چهره گل غاز…
مـا تـلـخـی جـهـان بـه رخ تـازه مـی کـشـیـم | ایـن زهـر را زیـاده ز انـدازه مـی کـشـیـم |
مـحــتــاج اشـک مـا نـبــود آب و رنـگ حـسـن | از سادگی به چهره گل غازه می کشیم |
آشـفـتــگـی اســت لـازم جــمـعـیـت حــواس | بـیجـا ز چـرخ مـنت شـیرازه می کـشـیم |
افـسـرده اسـت مسـتـی مـا چـون خـمـار مـا | ما جـام را بـه تـلخی خـمیازه می کشیم |
از گــل هـزار حــلــقــه رنـگــیـن دریـن چــمـن | در گـوش عـنـدلـیـب ز آوازه مـی کـشـیم |
مـی سـوزد از شـفـق نـفـس خـونـچـکـان مـا | تا همچو صبـح یک نفس تازه می کشیم |
بیشی کمی است شوق چو افتاد بی شمار | دریا کشـیم و بـاده بـه اندازه می کشـیم |
چـــون بـــلــبـــل دراز نــفــس مــنــت بـــهــار | صـائب درین چـمن پـی آوازه می کشـیم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج