تـو و چـشـم سـیه مسـتـی کـه نتـوان دید هشـیارشمـن و بــخـت گـران خـوابــی کـه نـتــوان کـرد بــیـدارشنه الـلـه اسـت هر اسـمـی کـه بـسـراینـد در قـلـبـ…
تـو و چـشـم سـیه مسـتـی کـه نتـوان دید هشـیارش | مـن و بــخـت گـران خـوابــی کـه نـتــوان کـرد بــیـدارش |
نه الـلـه اسـت هر اسـمـی کـه بـسـراینـد در قـلـبـش | نـه مـنـصـور اسـت هر جـسـمـی کـه بـفـرازنـد بـردارش |
بـه بـازاری گذر کـردم که زر نقـشـی اسـت از خـاکـش | به گل زاری قدم خوردم که گل عکسی است از خارش |
مـعــطــر شــد دمـاغ جــان مـن از بــوی گــیـســویـش | مـنـور شــد چــراغ چــشــم مـن از شـمـع رخــســارش |
پـری رویـی کـه مـن دیـدم هـمـه خـلـقـنـد مـفـتـونـش | مـسـیـحـایـی کـه مـن دارم هـمـه شـهـرنـد بــیـمـارش |
به رویی دیده بگشادم که خون می جوشد از شوقش | بـه مـویی عـهد بـر بـسـتـم کـه جـان می ریزد از تـارش |
چـه مـسـتــیـهـا کـه کـردم از شـراب لـعـل مـیـگـونـش | چــه افـسـونـهـا کـه دیـدم از نـگـاه چــشـم سـحــارش |
چــه شــادیـهـا کــه دارم در ســر ســودای انــدوهـش | چــه مــنـت هـا کــه دارد یـوســف مــن بــر خــریـدارش |
دمــادم تـــلــخ مــی گـــویــد دعـــا گـــویــان دولــت را | مــکــرر قـــنــد مــی ریــزد لــب لــعـــل شـــکــربـــارش |
جـواب هر سـلـامـم را دو صـد دشـنـام مـی بـخـشـنـد | غـرض هر لـحـظـه کـامـی مـی بـرم از فـیض گـفـتـارش |
پــی شــمـشــاد قــد مـاهـی، نـمـانـدم قــوت رفــتــن | کـه سـرو بـوسـتـان پـا در گـل اسـت از شـرم رفـتـارش |
پــرســتــش مــی کــنـد جــان فــروغــی آفــتــابــی را | کــه ظــلــمــت خــانـه دلــهـا مــنــور شــد بــه انـوارش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج