فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 29 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

شماره ٢٨٢: تو و چشم سیه مستی که نتوان دید هشیارش

تـو و چـشـم سـیه مسـتـی کـه نتـوان دید هشـیارشمـن و بــخـت گـران خـوابــی کـه نـتــوان کـرد بــیـدارشنه الـلـه اسـت هر اسـمـی کـه بـسـراینـد در قـلـبـ…

تـو و چـشـم سـیه مسـتـی کـه نتـوان دید هشـیارشمـن و بــخـت گـران خـوابــی کـه نـتــوان کـرد بــیـدارش
نه الـلـه اسـت هر اسـمـی کـه بـسـراینـد در قـلـبـشنـه مـنـصـور اسـت هر جـسـمـی کـه بـفـرازنـد بـردارش
بـه بـازاری گذر کـردم که زر نقـشـی اسـت از خـاکـشبه گل زاری قدم خوردم که گل عکسی است از خارش
مـعــطــر شــد دمـاغ جــان مـن از بــوی گــیـســویـشمـنـور شــد چــراغ چــشــم مـن از شـمـع رخــســارش
پـری رویـی کـه مـن دیـدم هـمـه خـلـقـنـد مـفـتـونـشمـسـیـحـایـی کـه مـن دارم هـمـه شـهـرنـد بــیـمـارش
به رویی دیده بگشادم که خون می جوشد از شوقشبـه مـویی عـهد بـر بـسـتـم کـه جـان می ریزد از تـارش
چـه مـسـتــیـهـا کـه کـردم از شـراب لـعـل مـیـگـونـشچــه افـسـونـهـا کـه دیـدم از نـگـاه چــشـم سـحــارش
چــه شــادیـهـا کــه دارم در ســر ســودای انــدوهـشچــه مــنـت هـا کــه دارد یـوســف مــن بــر خــریـدارش
دمــادم تـــلــخ مــی گـــویــد دعـــا گـــویــان دولــت رامــکــرر قـــنــد مــی ریــزد لــب لــعـــل شـــکــربـــارش
جـواب هر سـلـامـم را دو صـد دشـنـام مـی بـخـشـنـدغـرض هر لـحـظـه کـامـی مـی بـرم از فـیض گـفـتـارش
پــی شــمـشــاد قــد مـاهـی، نـمـانـدم قــوت رفــتــنکـه سـرو بـوسـتـان پـا در گـل اسـت از شـرم رفـتـارش
پــرســتــش مــی کــنـد جــان فــروغــی آفــتــابــی راکــه ظــلــمــت خــانـه دلــهـا مــنــور شــد بــه انـوارش

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج