مـا تــازه روی چــون صـدف از دانـه خــودیـمخـرسـند از محـیط بـه پـیمـانه خـودیمچـون غـنچـه روی دل بـه خـود آورده ایم مـابـرگ نـشـاط گـوشـه مـیخـانه خـ…
| مـا تــازه روی چــون صـدف از دانـه خــودیـم | خـرسـند از محـیط بـه پـیمـانه خـودیم |
| چـون غـنچـه روی دل بـه خـود آورده ایم مـا | بـرگ نـشـاط گـوشـه مـیخـانه خـودیم |
| مــا را غــریـبــی از وطــن خــود نـمـی بــرد | در کعبـه ایم و ساکن بـتـخـانه خـودیم |
| از هوش مـی رویم بـه گـلـبـانگ خـویشـتـن | در خـواب نـوبــهـار ز افـسـانـه خـودیـم |
| نوبـت بـه کـینه جـویی دشـمـن نمی دهیم | سـنگی گرفـتـه در پـی دیوانه خـودیم |
| در چـشـم خـلـق اگـر چـه کـم از ذره ایم ما | خـورشید بـی زوال سیه خـانه خودیم |
| در بـوم این سـیـاه دلـان جـغـد مـی شـویم | ورنـه هـمـای گـوشـه ویـرانـه خـودیـم |
| گـرد گـنـه بــه چـشـمـه کـوثـرنـمـی بــریـم | امـیـدوارم گـریـه مـســتــانـه خــودیـم |
| چون کوهکن به تیشه خود جان سپرده ایم | در زیـر بــار هـمــت مــردانــه خــودیـم |
| از مـا بـغـیـر مـا هـمـه کـس فـیض مـی بـرد | ابـر کسـان و بـرق سـیه خـانه خـودیم |
| دانستـه ایم قیمت خود را چـنان که هست | گـنـجـینـه دار گـوهـر یـکـدانـه خـودیـم |
| در راه مـیـهـمـان نـگـران اسـت چــشـم مـا | مـا حــلـقــه بــرون در خــانـه خــودیـم |
| پـوشـیـده اسـت صـورت احـوال مـا ز خـلـق | دیر آشـنـا چـو مـعـنی بـیگـانه خـودیم |
| صـائب ز فیض خـانه بـدوشـی درین بـسـاط | هر جا که می رویم به کاشانه خودیم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
