چـه سـروسـت آن که بـالا می نمایدعنان از دست دل ها می ربایدکـه زاد این صـورت مـنـظـور مـحـبـوباز این صـورت ندانم تـا چـه زایداگر صد نوبـتـش چـون قرص خو…
| چـه سـروسـت آن که بـالا می نماید | عنان از دست دل ها می رباید |
| کـه زاد این صـورت مـنـظـور مـحـبـوب | از این صـورت ندانم تـا چـه زاید |
| اگر صد نوبـتـش چـون قرص خورشید | بـبـیـنـم آب در چـشـم مـن آیـد |
| کـس اندر عـهد مـا مانند وی نیسـت | ولـی تـرسـم بـه عـهد ما نپـاید |
| فراغت زان طـرف چـندان که خـواهی | وزین جـانب محـبـت می فـزاید |
| حـدیث عشق جـانان گفتـنی نیست | و گر گویی کسـی همدرد بـاید |
| درازای شــب از نـاخــفـتــگـان پــرس | کـه خـواب آلـوده را کـوتـه نماید |
| مـرا پــای گـریـز از دسـت او نـیـسـت | اگـر می بـنددم ور می گشـاید |
| رهــا کــن تــا بـــیــفــتــد نــاتــوانــی | کـه بـا سـرپـنجـگـان زور آزمـاید |
| نشاید خون سعدی بی سبب ریخت | ولیکن چـون مراد اوسـت شاید |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
