از تـرک مدعاسـت دل من بـه جـای خـویشآسـوده ام ز خـاطـر بـی مـدعـای خـویـشغــافــل ز ســیـر عــالـم بــالـا نـمـی شــومافتـد چوشمع اگر سر من زیر پـای خ…
| از تـرک مدعاسـت دل من بـه جـای خـویش | آسـوده ام ز خـاطـر بـی مـدعـای خـویـش |
| غــافــل ز ســیـر عــالـم بــالـا نـمـی شــوم | افتـد چوشمع اگر سر من زیر پـای خویش |
| از امـتــیـاز دسـت چــو آیـیـنـه شـسـتــه ام | بـا خـوب و زشت صافدلم از صفای خویش |
| پــهـلــوی لــاغــرســت مـرا بــوریـای فــقــر | فــرش دگـر مـرانـبــود درســرای خــویـش |
| بــیـدار کـی شــونـد بــه فــریـاد غــافــلـان؟ | دیـوار چـون فـتـاد نـخـیـزد ز جـای خـویـش |
| غفلت نگر که با دم جان بخش چون مسیح | دریوزه مـی کـنم ز طـبـیبـان دوای خـویش |
| بـر مـن ره گـریز نـبـسـتـه اسـت هیچ کـس | دارم بـه پـای، بـنـد گـران از وفـای خـویش |
| شــمـعــی فـروخــتــم بــه ره بــازمـانـدگـان | خـاری که درره تـو کشـیدم ز پـای خـویش |
| هـر بـرگ سـبـز او کـف افـسـوس مـیـشـود | نخلی که میوه ای نفشاند به پای خویش |
| گـردد بــه قـدر ریـشـه دوانـدن بــلـنـد نـخـل | درفـکـر زیـنـهـار بــیـفـشـار پــای خــویـش |
| گـر روضـه بــهـشــت بــود دوزخ مـن اســت | صـائب بـه هر کـجـا روم از سـرای خـویش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
