اگـر خـورشـیـد و مـه نـبـود سـعـادت بـا درویش راوگـر مـشـک سـیه نبـود همـان حـکـم اسـت مـویش راز شـرق همت عشـاق همچـون صبـح روشـن دلچـه مـطـلـعـهـای ر…
اگـر خـورشـیـد و مـه نـبـود سـعـادت بـا درویش را | وگـر مـشـک سـیه نبـود همـان حـکـم اسـت مـویش را |
ز شـرق همت عشـاق همچـون صبـح روشـن دل | چـه مـطـلـعـهـای روحـانـیسـت مـر خـورشـیـد رویش را |
سـزد از عـبــهـر قـدسـی و از ریـحــان فـردوسـی | اگــر رضــوان کــنــد جـــاروب بـــهــر خــاک کــویــش را |
مـقـیـم خـاک کـوی او بــیـک جــو بــرنـمـی گـیـرد | بــهـشــت هـشــت شــادروان و نـقـد چــار جــویـش را |
کسـی کو کم نکرد (دنیا) نیابـد در رهش پـیشـی | کسی کو گم نگشت از خود نشاید جست و جویش را |
گروهی کز غمش چون عود می سوزند جان خود | ز هـر رنـگـی کـه مـی بـیـنـنـد مـی جـویـنـد بــویـش را |
چـو حـلاج از شراب عشق او شـد مسـت لایعقل | نـمـی کـردنـد هـشـیـاران تـحـمـل هـای (و) هـویش را |
چو در میدان عشق او نه مرد جـست و جـو بـودم | بــمـن کـردنـد درویـشــان حــوالـت گـفــت و گـویـش را |
ز صـدر سـینه هر سـاعـت تـوان دلـرا بـرون کـردن | ولـــی نـــتــــوان بــــرون کــــردن ز دل مـــرآرزویـــش را |
ز خـون دل روان کردسـت جـویی سـیف فـرغـانی | ندانم تـا چـو سیل این جـو چـه سـنگ آرد سـبـویش را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج