خود کرده ام به شکوه تراخصم جان خویشکـافـر مـبـاد کـشـتـه تـیغ زبـان خـویـش !یــک مــرد در قــلــمــرو جــرأت نــیــافــتـــمدر دل چـوآفتـاب شکستـم سنا…
| خود کرده ام به شکوه تراخصم جان خویش | کـافـر مـبـاد کـشـتـه تـیغ زبـان خـویـش ! |
| یــک مــرد در قــلــمــرو جــرأت نــیــافــتـــم | در دل چـوآفتـاب شکستـم سنان خـویش |
| هرگز چـنان نشـد که درین دشـت پـرشـکار | دسـت نوازشی بـکشـم بـرکمان خـویش |
| آتــش بــه مـصــحــف پــر پــروانـه مـی زنـد | این شمع هیچ رحم ندارد به جان خویش |
| در وادیـی کـه خــضــرزنـد جــوش الـعـطـش | دارم عـقـیـق صـبــربـه زیـر زبــان خـویـش |
| چـون مـوج ازکـشـاکـش این بـحـر نـیـلـگـون | فـرصـت نیافـتـم کـه بـگیرم عـنان خـویش |
| بـلـبـل بـه خـاکـسـاری مـن رشـک مـیـبــرد | افـتـاده ام ز جـوش گـل ازآشـیان خـویش |
| صـائب بــه گـردکـعـبـه مـقـصـد کـجـارسـد؟ | دارد هـزار مـرحــلـه تــاآســتــان خــویـش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
