تـــا والـــه نـــظـــاره آن مـــاهــپـــاره ایــماز خـود پـیاده ایم و بـه گـردون سـواره ایمســیـر وجــود مــا نــتــوان کــرد ســالــهـاهـر چـنـد قـط…
تـــا والـــه نـــظـــاره آن مـــاهــپـــاره ایــم | از خـود پـیاده ایم و بـه گـردون سـواره ایم |
ســیـر وجــود مــا نــتــوان کــرد ســالــهـا | هـر چـنـد قـطـره ایـم ولـی بـیـکـنـاره ایـم |
هـسـتـی مـا و نـیـسـتـی مـا بــرابـرسـت | مـحــو فــروغ مـهـر چــو نـور ســتــاره ایـم |
در محـفـلـی کـه شـعـلـه ندارد زبـان لـاف | مـاگـرم خـودنمایی خـود چـون شـراره ایم |
نـتـوان بــه ریـگ بــادیـه مـا را شـمـار کـرد | چـون درد و داغ اهل هنر بـی شـماره ایم |
خـاک اوفـتـاده نـیسـت اگـر مـا فـتـاده ایم | گـردون پــیـاده اســت اگـر مـا سـواره ایـم |
آسیب ما بـه سـوخـتـه جـانان نمی رسـد | هـر چـنـد آتـشـیـم ولـی بـی شـراره ایـم |
هشـیار از تـپـانچـه مـحـشـر نمـی شـویم | ما این چـنین کـه از می غـفـلت گذاره ایم |
تا کی ز جوی شیر و ز جنت سخن کنی؟ | ای واعـظ فسـرده، نه ما شـیر خـواره ایم! |
از چـاره بــی نـیـاز بــود درد و داغ عـشـق | مـا بـهر چـشـم زخـم، طـلـبـکـار چـاره ایم |
ماند چـسـان درسـت دل چـون کـتـان ما؟ | آیــیــنــه دان جــلــوه آن مــاهــپــاره ایــم |
هـرگـز ز کـار خــود گـرهـی وا نـکـرده ایـم | بــا آن کـه دسـتـگـیـرتـر از اسـتـخـاره ایـم |
روز جــزا کــه پــرده بـــر افــتــد ز کــار مــا | روشن شود به بی بـصران ما چه کاره ایم |
این آن غـزل کـه مولوی روم گـفـتـه اسـت | در شکر همچو چشمه و در صبر خاره ایم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج