گـر بـنـخـسـبـی شـبـی ای مـه لـقـارو بــه تــو بــنـمـایـد گـنـج بــقـاگرم شوی شب تو به خورشید غیبچـشـم تــو را بــاز کـنـد تــوتـیـاامـشـب اســتــیـز…
گـر بـنـخـسـبـی شـبـی ای مـه لـقـا | رو بــه تــو بــنـمـایـد گـنـج بــقـا |
گرم شوی شب تو به خورشید غیب | چـشـم تــو را بــاز کـنـد تــوتـیـا |
امـشـب اســتــیـزه کـن و سـر مـنـه | تـا که بـبـینی ز سـعـادت عـطـا |
جـلوه گـه جـمله بـتـان در شـبـسـت | نشنود آن کس که بخفت الصلا |
موسـی عـمـران نه بـه شـب دید نور | سوی درختـی که بـگفتـش بـیا |
رفـت بـه شـب بـیش ز ده سـاله راه | دید درخـتـی هـمـه غـرق ضـیـا |
نی کـه بـه شـب احـمد معـراج رفـت | بـرد بـراقـیـش بـه سـوی سـمـا |
روز پـی کسـب و شب از بـهر عشق | چـشـم بـدی تـا که نبـیند تـو را |
خــلـق بــخــفـتــنـد ولـی عـاشـقـان | جـمله شـب قصـه کنان بـا خـدا |
گـــفـــت بـــه داوود خـــدای کـــریــم | هر کی کـند دعـوی سـودای ما |
چـون همه شـب خـفت بـود آن دروغ | خـواب کـجــا آیـد مـر عـشـق را |
زان کـه بــود عـاشـق خــلـوت طـلـب | تــا غــم دل گــویــد بـــا دلــربــا |
تــشـنـه نـخــســپــیـد مـگـر انـدکـی | تـشنه کجـا خـواب گران از کجـا |
چـونـک بـخـسـپـید بـه خـواب آب دید | یا لب جـو یا کـه سـبـو یا سـقـا |
جـمله شب می رسد از حـق خطاب | خـیز غـنیمـت شـمر ای بـی نوا |
ور نه پـس مـرگ تـو حـسـرت خـوری | چونک شود جـان تـو از تـن جدا |
جـفـت بــبـردنـد و زمـیـن مـانـد خـام | هــیـچ نــدارد جــز خــار و گــیــا |
من شدم از دسـت تـو بـاقی بـخـوان | مست شدم سر نشناسم ز پـا |
شــمـس حــق مـفــخــر تــبــریـزیـان | بـسـتـم لـب را تـو بـیـا بـرگـشـا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج