خوش باد سال و ماه وشب وروز میفروشکـز یک پـیاله بـرد زمن صـبـر و عـقـل وهوشدیـروز بــود بــار جــهـانــی بــه دوش مــنامـروز مـیکـشـنـد مـرا چـون سـبـو…
خوش باد سال و ماه وشب وروز میفروش | کـز یک پـیاله بـرد زمن صـبـر و عـقـل وهوش |
دیـروز بــود بــار جــهـانــی بــه دوش مــن | امـروز مـیکـشـنـد مـرا چـون سـبـو بـه دوش |
ازآب خـــضـــر بـــاد بـــرومـــنــد دانــه اش | آورد هـرکـه ایـن دل افــســرده رابــه جــوش |
عـمر دوبـاره از نفـس گـرم شـیشـه یافـت | در مجـلس شراب چـراغی که شـد خـموش |
از جــوش دیـگ،آب کــف پــوچ مـی شــود | از گـفـتــگـو بــه خـرج رود مـغـز خـود فـروش |
آب روان بــه قـوت سـرچــشـمـه مـی رود | بـی جـوش گـل مـدار ز بـلـبـل طـمع خـروش |
هـرگـز ز زنـگ زهـر نـدامـت نـمـی چـشـد | شد همچو پشت آینه هرکس که پرده پوش |
چـندان که دخل هست مکن خـرج اخـتـیار | تـا می تـوان شنید سخن، در سخن مکوش |
صـائب چـو ماه عـید فـلـک قـدر می شـود | ازحـرف نیک وبـدلب هرکس که شد خموش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج