ما گل بـه دسـت خـود ز نهالی نچـیده ایمدر دسـت دیگـران گـلـی از دور دیـده ایمچـون لـالـه صـاف و درد سـپـهـر دو رنـگ رادر یک پـیاله کرده و بـر سـر کشـید…
ما گل بـه دسـت خـود ز نهالی نچـیده ایم | در دسـت دیگـران گـلـی از دور دیـده ایم |
چـون لـالـه صـاف و درد سـپـهـر دو رنـگ را | در یک پـیاله کرده و بـر سـر کشـیده ایم |
بــا بــخـت تــیـره ازسـتــم چــرخ فـارغـیـم | در دســت زنـگــی آیـنـه زنـگ دیـده ایـم |
نـو کـیـســه مـصــیـبــت ایـام نـیـســتــیـم | چـون صـبـحـدم هـزار گـریـبـان دریده ایم |
روی از غـبـار حـادثـه در هم نمـی کـشـیم | مـا نـاف دل بـه حـلـقـه مـاتـم بـریده ایم |
دل نیست عقده ای که گشاید به زور فکر | بـیهوده سـر بـه جـیب تأمل کشـیده ایم |
امـروز نـیـسـت سـینـه مـا داغـدار عـشـق | چـون لـالـه مـا ز صـبـح ازل داغ دیده ایم |
دور نـشـاط مـا خـم فـتــراک قـاتــل اسـت | مـا مـاه عـیـد را بــه رخ زخــم دیـده ایـم |
گل دام نکـهت عـبـثـی می کـند بـه خـاک | مـا بـوی پـیرهن بـه تـکـلـف شـنـیده ایم |
جـنگ گـریز شـیوه مـا نیسـت چـون شـرار | صـدبـار چـون نسـیم بـر آتـش دویده ایم |
از آفـتــاب تــجـربــه سـنـگ آب مـی شـود | مـا غـافـلـان هـمـان ثـمـر نـارسـیـده ایم |
از جــــور روزگـــار نـــداریـــم شـــکـــوه ای | این گرگ را بـه قیمت یوسف خـریده ایم |
صائب زبـرگ عیش تـهی نیسـت جـیب ما | چون غنچه تا به کنج دل خود خزیده ایم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج