صبـح اسـت سـاقیا قدح خـوشـگوار بـخـشجـامـی چـوآفـتـاب بـه این خـاکـسـار بـخـشچـون تـاک اگـر چـه پـای ادب کـج نهاده ایممــارا بــه ریــزش مــژه اشــکــ…
| صبـح اسـت سـاقیا قدح خـوشـگوار بـخـش | جـامـی چـوآفـتـاب بـه این خـاکـسـار بـخـش |
| چـون تـاک اگـر چـه پـای ادب کـج نهاده ایم | مــارا بــه ریــزش مــژه اشــکــبـــار بـــخــش |
| دور نشـاط نقـطـه بـه پـرگار بـسـتـه اسـت | سرچون گران شداز می وحدت به دار بخش |
| دستـم اگر زنقد دل ودین تـهی شده است | کــوتــاهـی مـرا بــه ســر زلــف یـار بــخــش |
| آب حــیـات مـی چــکـد از مـیـوه بــهـشــت | جـان را بـه بـوی سـیـب زنـخـدان یـار بـخـش |
| درکـوچـه بــاغ خـلـد خـزان را گـذارنـیـسـت | دل را بـه آن دو سـلـسـله مشـکـبـار بـخـش |
| زان پــیـشـتـر کـه خـون تـو رزق اجـل شـود | این جـرعـه را بـه نرگـس مـخـمـوریار بـخـش |
| ای آفــتــاب رو کــه چــنـیـن گـرم مـی روی | تـشـریـف پـرتـوی بـه مـن خـاکـسـار بـخـش |
| بـردار هرکـه راکه دلت می کـشـد ،ز خـاک | مــارا بــه خــاک رهـگــذار انـتــظــار بــخــش |
| ای آن که پـای کوه بـه دامن شـکسـتـه ای | یـک ذره صـبــر هـم بـه مـن بـیـقـرار بــخـش |
| چون برق، خشک مگذر ازین دشت آتشین | آبــی ز جــوی آبـــلــه دل بــه خــار بـــخــش |
| نـقـصـان نـکـردخـضـر زسـرچـشـمـه حـیـات | جــان را بــه جـبــهـه عـرق آلـود یـار بــخـش |
| مــی در ســر بــرهــنــه پــرو بـــال واکــنــد | دسـتـار خـویش رابـه می خـوشـگوار بـخـش |
| دل نـازک اسـت (و)پـرتـو مـنت گـران رکـاب | آیـیـنــه رابــه طــلــعــت آیـیـنــه دار بــخــش |
| هـنــگــامــه وصــال نــیـرزد بــه داغ رشــک | پـیـشـانـی گـشـاده گـل را بــه خـار بــخـش |
| این آن غـزل که حـافظ شـیراز گفـتـه اسـت | زان بـحـر قطـره ای بـه من خـاکسـار بـخـش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
