پــیـشــتــر آ پــیـشــتــر ای بــوالـوفـااز مـن و مـا بــگــذر و زوتــر بــیـاپـــیــشـــتـــر آ درگـــذر از مــا و مــنپـیشتـر آ تـا نه تـو بـاشی نه…
پــیـشــتــر آ پــیـشــتــر ای بــوالـوفـا | از مـن و مـا بــگــذر و زوتــر بــیـا |
پـــیــشـــتـــر آ درگـــذر از مــا و مــن | پـیشتـر آ تـا نه تـو بـاشی نه ما |
کــبـــر و تــکــبـــر بــگــذار و بــگــیــر | در عـوض کـبــر چــنـیـن کـبــریـا |
گـفـت الـسـت و تـو بــگـفـتـی بـلـی | شکر بـلی چـیست کشیدن بـلا |
سـر بـلـی چـیسـت کـه یعـنی مـنم | حــلـقــه زن درگـه فــقــر و فــنـا |
هــم بـــرو از جــا و هــم از جــا مــرو | جـا ز کجـا حـضرت بـی جـا کجـا |
پـاک شو از خویش و همه خـاک شو | تــا کـه ز خــاک تــو بــرویـد گـیـا |
ور چو گیا خشک شوی خوش بسوز | تــا کـه ز ســوز تــو فـروزد ضــیـا |
ور شـوی از سـوز چــو خـاکـسـتــری | بــاشـد خـاکـسـتــر تــو کـیـمـیـا |
بـنگر در غـیب چـه سـان کـیمیاسـت | کـو ز کـف خــاک بــسـازد تــو را |
از کـــف دریـــا بــــنـــگـــارد زمـــیـــن | دود ســیـه را بــنــگــارد ســمــا |
لــقـــمــه نــان را مــدد جـــان کــنــد | بـاد نـفـس را دهد این عـلـم هـا |
پـیـش چـنـیـن کـار و کـیـا جـان بــده | فـقر بـه جـان داند جـود و سـخـا |
جــــان پــــر از عـــلـــت او را دهـــی | جان بستانی خوش و بی منتها |
بـس کـنم این گفـتـن و خـامش کـنم | در خـمشی بـه سخـن جـان فزا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج