دل دیــوانـــه مـــن قـــابـــل زنـــجـــیــر نـــبـــودورنـه کـوتـاهی از آن زلـف گـره گـیر نـبـوددوش بـــا طــره اش از تــیــرگــی بـــخــت مــراگـلـ…
دل دیــوانـــه مـــن قـــابـــل زنـــجـــیــر نـــبـــود | ورنـه کـوتـاهی از آن زلـف گـره گـیر نـبـود |
دوش بـــا طــره اش از تــیــرگــی بـــخــت مــرا | گـلـه ای بــود ولـی قـدرت تــقـریـر نـبــود |
عشق می گفتم و می سوختم از آتش عشق | که در این مساله ام فرصت تـفسیر نبـود |
کی جـهان سـوخـتـی از عشق جـهان سوز اگر | در جـهان جـلوه آن حسن جهان گیر نبـود |
بــس کــه ســرگــرم بــه نـظــاره قــاتــل بــودم | هـیچ آگـاهیم از ضـربـت شـمـشـیر نـبـود |
یارب این صـید فـکـن کـیسـت کـه نخـجـیرش را | خون دل می شد و دل بـا خبـر از تیر نبود |
نازم آن شسـت کمان کش که بـه جـز پـیکانش | خواهشی در دل خون گشته نخجیر نبود |
بـا غـمـش گـر نـکـنـم صـبـر، فـروغـی چـه کـنم | که جـز این قسـمتـم از عـالم تـقدیر نبـود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج