روز روشــن را شــب تــارســت پــنــهــان درلــبــاسچـهـره گـلـرنـگ دارد خـط ریـحـان در لـبــاسمـاتــم و سـور جــهـان بــا یـکـدگـر آمـیـخـتــه اسـتخند…
| روز روشــن را شــب تــارســت پــنــهــان درلــبــاس | چـهـره گـلـرنـگ دارد خـط ریـحـان در لـبــاس |
| مـاتــم و سـور جــهـان بــا یـکـدگـر آمـیـخـتــه اسـت | خنده ها چـون بـرق دارد ابـر گریان در لبـاس |
| ریـــزش بـــی پـــرده آب روی ســـایـــل مـــی بــــرد | زان کند دریا بـه دست ابـر، احسان درلبـاس |
| شــرم هـمـت یـادگـیـر از یـوســف مـصــری کــه داد | نور بـینش را بـه چـشـم پـیر کنعان در لبـاس |
| تــا نـگـردد عـیـش شـیـریـنـش ز چـشـم شـور تـلـخ | از سر پـر مغز گردد پـسـتـه خـندان در لبـاس |
| از خـــود آرایـــی دل روشـــن نـــگـــردد شـــادمـــان | شمع از فانوس رنگین اسـت گریان در لبـاس |
| گـر بــه ظـاهـر شـمـع در فـانـوس رفـت از راه رحــم | مـی زنـد بــرآتـش پــروانـه دامـان در لـبــاس |
| راز عشق از پرده پوشی می شود رسوا که هست | بـاوجـود نافـه، بـوی مشـک عـریان در لبـاس |
| تـــارو پـــود حـــلـــه فـــردوش گـــردد مـــوج اشـــک | چشم گریان راست تشریفات الوان در لباس |
| گـر بـه ظـاهـر کـلـک صـائب تـیـره روز افـتـاده اسـت | صبـحها پوشیده دارد این شبـستان درلبـاس |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
