دل نـمـیـرد تــا ابــد گـر عـشـق بــاشـد جـان دلتـن چـو جـان پـاینده گـردد گر بـرد فـرمان دلپـادشـاه دل جـهانگـیر و جـهان بـخـش اسـت روگر ولایت خواهی …
| دل نـمـیـرد تــا ابــد گـر عـشـق بــاشـد جـان دل | تـن چـو جـان پـاینده گـردد گر بـرد فـرمان دل |
| پـادشـاه دل جـهانگـیر و جـهان بـخـش اسـت رو | گر ولایت خواهی ای جـان آن دل شو آن دل |
| آ بـــدانــی کــرد نــتـــوانــنــد شــاهــان جــهــان | اندر آن کـشـور کـه ویرانی کـند سـلطـان دل |
| عـاقـبـت بـر ملک جـان منشـور سـلطـانی دهند | هـرکــه او را در حــســاب آرنــد در دیـوان دل |
| چـون طـبـیب فـضـل دل را دردمـنـد عـشـق کـرد | گر هلاک جـان نمی خواهی مکن درمان دل |
| گـوی دولت را جـز آن حـضـرت نبـاشـد جـای گـاه | شـهـسـوار همـت ار بـر وی زنـد چـوگـان دل |
| مـردگـان را همـچـو عـیسـی زنـده گـردانـی بـدم | خضر جـانت ار آب خورد از چـشمه حیوان دل |
| چون تو در دریای غفلت غرقه یی همچون صدف | زآن نمی دانی که گوهر عشق دارد کان دل |
| غـیر عـشـق ار جـان بـود در دل مـنه کـرسـی او | زآنـکـه شـاه عـشـق دارد تـخـت در ایوان دل |
| دوسـت ننشاندی نهال عشق خـود در بـاغ جـان | در ســفــال تــن اگـر بــرنـامـدی ریـحــان دل |
| تـا کـند بـر جـان تـجـلـی روی معـنی دار دوسـت | رسـم صـورت محـو گـردان از نگـارسـتـان دل |
| ای دل و جــان را ز روی تــو هــزاران نــیــکــویـی | تــو دل جــانـی بــدان روی نـکـو یـا جــان دل |
| از رخ خـوب تــو افـگـنـد اسـب در صـحـرای جــان | شاه عشق تـو که می زد گوی در میدان دل |
| همچـو سـوره بـر سـر جـان تـاج بـسـم الـله نهد | آیـت عـشـق تـو گـر نـازل شـود در شـان دل |
| سـیـف فـرغـانـی بــرو شـاگـردی او کـن خــوانـد | یک ورق از علم عشـقش در دبـیرسـتـان دل |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
