فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 27 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

شماره ٢٣٨: کاشکی ساقی ز لعلش می به جام من کند

کاشکی ساقی ز لعلش می به جام من کندچـرخ مـیـنـا تـا سـحـر گـردش بــه کـام مـن کـنـدگر بـه جـنت هم نشین بـا ابـلهان بـاید شدنکــاش دوزخ را خــدا یـک جــ…

کاشکی ساقی ز لعلش می به جام من کندچـرخ مـیـنـا تـا سـحـر گـردش بــه کـام مـن کـنـد
گر بـه جـنت هم نشین بـا ابـلهان بـاید شدنکــاش دوزخ را خــدا یـک جــا مــقــام مــن کــنــد
گـرم تــر از آتــش حــسـرت بــبــایـد آتــشـیتـــا عــلــاج ســردی ســودای خـــام مــن کــنــد
تـا نـریزم دانه های اشـک رنگـین را بـه خـاکطــایــر دولــت کــجــا تــمــکــیـن دام مــن کــنــد
پـنـجـه ای در پـنجـه شـیر فـلـک خـواهم زدنگــر چــنـیـن آهـو رمـی را بــخــت رام مــن کــنـد
آفــتــاب آیـد ز گــردون بــر ســجــود بــام مـنگـر چـنـیـن تـابــنـده مـاهـی رو بـه یـاد مـن کـنـد
بـا خـیال روی و مـویش غـرق نـور و ظـلـمـتـمکـو نـظـربـازی کـه سـیـر صـبـح و شـام مـن کـنـد
قـامـتـی دیدم کـه می گـوید گـه بـرخـاسـتـنکــو قــیـامــت تــا تــمــاشــای قــیـام مــن کــنـد
گر بـدان درگـاه عـالی گـام من خـواهد رسـیدســیـرگــاهـش را فــلــک در زیـر گــام مــن کــنـد
گر غلام خـویشتـن خـواند مرا سلطان عشقهر چه سلطان است از این منصب غلام من کند
گر بـه درویشـی بـرد نام مرا آن شـاه حـسـنهر خـطـیبـی خـطـبـه در مـنـبـر بـه نـام مـن کـند
گـوهـر شـهـوار شــد نـظـم گـهـربــارم بــلـیشـاه مـی بــایـد کـه تــحـسـیـن کـلـام مـن کـنـد
ناصـرالدین شـه کـه فـرماید بـه شـاه اخـتـرانلـشــکـرت بــایـد کـه تــعـظـیـم نـظــام مـن کـنـد
دیگـر از مـشـرق نمـی تـابـد فـروغـی آفـتـابگــر نــظــر بــر مــنــظــر مــاه تــمــام مــن کــنــد

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج