زان سـبـب جـان آفـرینش جـان روشـن لطـف کردتـا هـمـایـون سـایه اش را بـنـدگـی از جـان کـنـدچون وجودش نیک خواه شاه جم جـاه است بـسفـرصـتـش بــادا کـه نـ…
| زان سـبـب جـان آفـرینش جـان روشـن لطـف کرد | تـا هـمـایـون سـایه اش را بـنـدگـی از جـان کـنـد |
| چون وجودش نیک خواه شاه جم جـاه است بـس | فـرصـتـش بــادا کـه نـیـکـیـهـای بـی پـایـان کـنـد |
| نـیک حـال و نـیک فـال و نـیک خـوی و نـیک خـواه | نیک بـخت آن کس که بـا وی جـنبـش جولان کند |
| پــاک یــزدان فــطــرت پــاکــش ز پــاکــی آفــریــد | تــا تــمـام عــمـر مـیـل صــحــبــت پــاکــان کـنـد |
| شـب در ایوانی کـه از جـاهش حـکـایت کـرده اند | صــبــح کـیـوان فــلـک تــعــظــیـم آن ایـوان کــنـد |
| سخـت پـیمان تـر ندید از وی جـهان سسـت عهد | مـرد مـی بـاید کـه بـا مـردی چـنین پـیمـان کـنـد |
| گــر ز مــعــمــاری نـدارد اطــلــاعــی پــس، چــرا | فـــکـــر آبــــادی بـــرای هـــر دل ویـــران کـــنـــد |
| هر لئیمـی را کـه بـر خـلـق خـوش او راه نـیسـت | کی مشام خلق را مشکین و مشک افشان کند |
| هر کسی بر خوان هستی خورده نانش را بسی | خـود چـنین کـس را خـدا البـتـه صـاحـب نان کـند |
| هـر دلـی کـز نـعــمـت الـوان او آســوده نـیـســت | عـن قـریـب از آتــش جـوعـش قـضـا بــریـان کـنـد |
| هـر ز پـا افـتـاده پـیـری را گـرفـت از لـطـف دسـت | من جـوان مردی ندیدم کـاین همه احـسـان کـند |
| کـو جــوادی هـمـچــو او کـانـدر حـق بــیـچــارگـان | هـر چــه مـقــدورش بــود در عــالـم امـکـان کـنـد |
| داغ دلــهـا را بــه دســت مـرحــمـت مـرهـم نـهـد | درد جــانـهـا را ز فــرط مــکــرمــت درمــان کــنــد |
| یـارب از خــم خــانـه ات پــیـمـانـه اش در دور بــاد | تـا فـلـک سـاقـی صـفـت گـردد زمـین دوران کـند |
| خضرسان از چشمه احسان هستی بـخش نوش | جــرعـه بــاقـی بــنـوشــد عــمـر جــاویـدان کـنـد |
| بـر فـروغـی لـازم اسـت اوصـاف این بـخـشـنده را | زیــور دفـــتـــر نــمـــایــد زیــنـــت دیــوان کـــنـــد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
