ز بـوی زلف تـو بـاغ آنچـنان معـطـر گـشـتکـه خـاک مشـک تـر و داغ لـاله عـنبـر گـشـتز شرم سبـزه خط تـو، طوطی خوش حرفچـو مـغـز پـسـتـه نهان در میان شـکـر…
| ز بـوی زلف تـو بـاغ آنچـنان معـطـر گـشـت | کـه خـاک مشـک تـر و داغ لـاله عـنبـر گـشـت |
| ز شرم سبـزه خط تـو، طوطی خوش حرف | چـو مـغـز پـسـتـه نهان در میان شـکـر گـشـت |
| دگـر بـه حـال جـگـرتـشـنـگـان کـه پـردازد؟ | کـه خـط پـشـت لـبــت پـرده دار کـوثـر گـشـت |
| ز طـوق فـاخـتـگـان نام سـرو حـلقـه کـنند | در آن چـمن کـه نهال تـو سـایه گسـتـر گشـت |
| تـوان ز وقـت خـوش نقطـه دهان تـو یافـت | کــه آفــتـــاب جــمــال تــو ذره پـــرور گــشــت |
| کـنـاره گـیـر ز مـردم، صـفـای وقـت بـبـیـن | که قطره گوشـه گرفت از محـیط، گوهر دشـت |
| زبــان تــیـغ ز ســنـگ فــســان دراز شــود | ز بــردبــاری مـن آســمـان ســتــمـگـر گـشـت |
| مــرا بــه دفــتــر بــال هـمــا فــریـب مــده | کـه در خـرابــه نـم ایـن رسـالـه ابــتــر گـشـت |
| به هر چه می رسد از رزق، سازگاری کن | که هر که ساخت به سد رمق، سکندر گشت |
| چـه چـاشنی بـه سخن داد خـامه صائب؟ | کـه قــنـد در نـظــر طــوطــیـان مـکــرر گـشــت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
