بـگـرد فـتـنه مـی گـردی دگـربـارلب بامست و مستی هوش می دارکـجـا گـردم دگـر کـو جـای دیـگـرکــه مـا فــی الــدار غــیـر الــلـه دیـارنگردد نقـش جـز بـر…
بـگـرد فـتـنه مـی گـردی دگـربـار | لب بامست و مستی هوش می دار |
کـجـا گـردم دگـر کـو جـای دیـگـر | کــه مـا فــی الــدار غــیـر الــلـه دیـار |
نگردد نقـش جـز بـر کلک نقـاش | بــگــرد نـقــطــه گــردد پــای پــرگــار |
چو تو باشی دل و جان کم نیاید | چـو سـر بــاشـد بـیـایـد نـیـز دسـتـار |
گرفـتـارسـت دل در قـبـضـه حـق | گـرفـتــه صـعـوه را بــازی بــه مـنـقـار |
ز منقـارش فـلک سـوراخ سـوراخ | ز چـنگـالـش گـران جـانـان سـبـکـبـار |
رها کن این سـخـن ها را ندا کن | بــه مـخـمـوران کـه آمـد شـاه خـمـار |
غـم و انـدیشـه را گـردن بـریدنـد | کـه آمـد دور وصــل و لـطــف و ایـثــار |
هلا ای ساربـان اشتـر بـخـوابـان | از این خـوشـتـر کجـا بـاشـد علف زار |
چو مهمانان بـدین دولت رسیدند | بــیــا ای خــازن و بــگــشــای انــبــار |
شـب مـشـتــاق را روزی نـیـایـد | چـنـیـن پــنـداشـتـی دیـگـر مـپــنـدار |
خـمش کن تـا خـموش ما بـگوید | ویسـت اصـل سـخـن سـلطان گفتـار |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج