من از خـدای جـهان عمر میخـوهم چـندانکـه غــنـچــه مـتــبــســم شــود گـل خــنـدانهلال وارش اگـر چـه جـمال کـامل نیسـتولی چـو مه شودش ملک حـسن صد چـندا…
من از خـدای جـهان عمر میخـوهم چـندان | کـه غــنـچــه مـتــبــســم شــود گـل خــنـدان |
هلال وارش اگـر چـه جـمال کـامل نیسـت | ولی چـو مه شودش ملک حـسن صد چـندان |
هـمـی خـوهم چـو جـهـانـیش آرزومـنـدنـد | کــــه ایـــزدش بــــرســــانــــد بآرزومــــنـــدان |
بــدو چــگـونـه تــوانـد رســیـد عـاشــق را | بــجــد اهـل طــلـب یـا بــصــبــر خــرســنـدان |
بـبـذل زر نرسد کس بـلعل دوست چـنانک | بــریـســمــان نــشــود مــنــتــظــم در دنــدان |
ایــا بـــدولــت آزادی از جــهــان گــشــتــه | غـــلـــام بــــنـــده درگـــاه تــــو خــــداونـــدان |
نـپــرورد چــو تــو شــیـریـن و گـر درآمـیـزد | بـــشـــهـــد مـــادر ایـــام شـــیــر فـــرزنـــدان |
غـمـت چـگـونه نگـیرد حـصـار و قـلـعـه دل | که خصم دست گشاده است و شهر دربندان |
چو دوست سخت دل افتاد سیف فرغانی | بـرو چـو مطـرقـه می زن سـری بـرین سـندان |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج