خوش آن که چون گل ازین گلستان دمید و گذشتچو صبح یک دو نفس سرسری کشید و گذشتنـــریـــخـــت رنـــگ اقـــامـــت دریـــن خـــراب آبـــادسـری چـو ماه بـه هر…
خوش آن که چون گل ازین گلستان دمید و گذشت | چو صبح یک دو نفس سرسری کشید و گذشت |
نـــریـــخـــت رنـــگ اقـــامـــت دریـــن خـــراب آبـــاد | سـری چـو ماه بـه هر روزنی کـشـید و گـذشـت |
بــه قــدر آنــچــه ســرانــجــام تــوشــه بــایـد کــرد | دریـن ربــاط پــر از وحــشــت آرمـیـد و گــذشــت |
پــــنـــاه بــــرد بــــه دارالــــامـــان خــــامـــوشــــی | ز زخـم تــیـغ زبــان خـون خـود خــریـد و گـذشـت |
فـــریـــب نـــعـــمـــت الـــوان نـــوبـــهـــار نـــخـــورد | چـو لاله کاسه پـر خـون بـه سر کشید و گذشت |
دلـــم ز مـــنـــت آب حــــیـــات گـــشـــت ســـیـــاه | خـوش آن که تـشنه بـه آب بـقا رسـید و گذشت |
هـــزار غـــنـــچـــه دل واکـــنـــد ســـبـــکـــروحـــی | که چـون نسـیم بـر این گلسـتـان وزید و گذشت |
گــذر ز چــرخ مــقــوس بــه قــد هـمــچــو خــدنــگ | کـه هر کـه مـاند بـه زیر فـلـک خـمید و گـذشـت |
خــوشــا کــســی کــه ازیـن بــاغ پــر ثــمـر صــائب | بـه جـای میوه سـر انگشـت خـود گزید و گذشت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج