چـنـدان بــنـالـم نـالـه هـا چـنـدان بــرآرم رنـگ هـاتــا بــرکــنــم از آیـنــه هـر مــنــکــری مــن زنــگ هـابـر مرکـب عـشـق تـو دل می راند و این مر…
| چـنـدان بــنـالـم نـالـه هـا چـنـدان بــرآرم رنـگ هـا | تــا بــرکــنــم از آیـنــه هـر مــنــکــری مــن زنــگ هـا |
| بـر مرکـب عـشـق تـو دل می راند و این مرکـبـش | در هر قـدم می بـگـذرد زان سـوی جـان فـرسـنگ ها |
| بـنـمـا تـو لـعـل روشـنـت بـر کـوری هـر ظـلـمـتـی | تـا بـر سـر سـنـگـیـن دلـان از عـرش بـارد سـنـگ هـا |
| بـا این چـنـین تـابـانـیـت دانـی چـرا مـنـکـر شـدنـد | کـایـن دولـت و اقـبــال را بــاشـد از ایـشـان نـنـگ هـا |
| گـر نی کـه کـورنـدی چـنین آخـر بـدیدنـدی چـنـان | آن سـو هـزاران جــان ز مـه چــون اخـتــران آونـگ هـا |
| چـون از نـشـاط نـور تـو کـوران همـی بـینـا شـونـد | تـــا از خـــوشـــی راه تـــو رهــوار گـــردد لــنــگ هــا |
| امــا چــو انـدر راه تــو نـاگــاه بــیـخــود مـی شــود | هـر عـقـل زیرا رسـتـه شـد در سـبـزه زارت بـنـگ هـا |
| زین رو همی بینم کسان نالان چو نی وز دل تهی | زین رو دو صد سرو روان خم شد ز غم چون چنگ ها |
| زین رو هزاران کـاروان بـشـکسـتـه شـد از ره روان | زین ره بـسی کشتی پـر بـشکسته شد بـر گنگ ها |
| اشـکسـتـگان را جـان ها بـسـتـسـت بـر اومید تـو | تــا دانــش بــی حــد تــو پــیـدا کــنــد فــرهـنــگ هـا |
| تــا قـهـر را بــرهـم زنـد آن لـطــف انـدر لـطــف تــو | تــا صـلـح گـیـرد هـر طـرف تــا مـحـو گـردد جـنـگ هـا |
| تـا جـسـتـنـی نـوعـی دگـر ره رفـتـنی طـرزی دگـر | پــیـدا شـود در هـر جــگـر در ســلـســلـه آهـنـگ هـا |
| وز دعوت جـذب خـوشی آن شمس تـبـریزی شود | هـر ذره انـگـیزنـده ای هـر مـوی چـون سـرهـنـگ هـا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
