کــاروان مــی رود و بــار ســفــر مــی بــنـدنـدتـا دگـربــار کـه بــیـنـد کـه بــه مـا پـیـونـدنـدخــیـلــتــاشــان جــفــاکــار و مـحــبــان مـلـولخ…
| کــاروان مــی رود و بــار ســفــر مــی بــنـدنـد | تـا دگـربــار کـه بــیـنـد کـه بــه مـا پـیـونـدنـد |
| خــیـلــتــاشــان جــفــاکــار و مـحــبــان مـلـول | خـیمه را همچـو دل از صـحـبـت ما بـرکـندند |
| آن همـه عـشـوه کـه در پـیش نـهادنـد و غـرور | عـاقـبـت روز جـدایی پـس پـشـت افـکـنـدند |
| طـمـع از دوسـت نه این بـود و تـوقـع نه چـنین | مکن ای دوست که از دوست جفا نپسندند |
| مـا هـمـانـیم کـه بـودیم و مـحـبـت بـاقـیـسـت | تـرک صـحـبـت نکـند دل کـه بـه مهر آکـندند |
| عیب شیرین دهنان نیست که خون می ریزند | جـرم صـاحـب نظـرانسـت که دل می بـندند |
| مرض عشق نه دردیسـت که می شـاید گفت | بـا طـبـیبـان کـه در این بـاب نه دانشـمـندند |
| سـاربــان رخـت مـنـه بــر شـتــر و بــار مـبــنـد | کـه در این مـرحـلـه بـیچـاره اسـیری چـندند |
| طـبـع خـرسـند نمـی بـاشـد و بـس می نکـند | مـهـر آنـان کـه بــه نـادیـدن مـا خــرسـنـدنـد |
| مجـلس یاران بـی ناله سـعدی خـوش نیسـت | شـمـع مـی گـرید و نظـارگـیان مـی خـنـدند |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
