بـــرفـــت یــار مــن و یــادگـــار مــانــد مــرارخ مـعـصـفـر و چــشــم پــرآب و وااســفـادو دیده بـاشـد پـرنم چـو در ویسـت مقـیمفـــرات و کــوثـــر …
بـــرفـــت یــار مــن و یــادگـــار مــانــد مــرا | رخ مـعـصـفـر و چــشــم پــرآب و وااســفـا |
دو دیده بـاشـد پـرنم چـو در ویسـت مقـیم | فـــرات و کــوثـــر آب حـــیــات جـــان افـــزا |
چـرا رخـم نـکـنـد زرگـری چـو مـتـصـلـسـت | به گنج بی حد و کان جمال و حسن و بها |
چـراسـت وااسـفـاگـوی زانـک یعـقـوبـسـت | ز یوسف کش مه روی خویش گشتـه جدا |
ز نــاز اگــر بـــرود تـــا ســتــاره بـــار شــوم | رسـد چــو مـی زنـدش آفـتــاب طـال بــقـا |
اگـر چـیـم ز چـراگـاه جـان بــرون کـردسـت | کـجـاسـت زهره و یارا که گویمش که چـرا |
الست عشق رسید و هر آن که گفت بلی | گـواه گـفـت بــلـی هـسـت صـد هـزار بـلـا |
بــلــا درســت و بــلــادر تــو را کــنـد زیـرک | خـصـوص در یتـیمی کـه هسـت از آن دریا |
مــنــم کــبــوتــر او گــر بــرانــدم ســر نـی | کـجـا پــرم نـپـرم جـز کـه گـرد بــام و سـرا |
مــنــم ز ســایـه او آفــتــاب عــالــمــگــیــر | که سـلطنت رسـد آن را که یافت ظل هما |
بـس اسـت دعوت دعوت بـهل دعـا می گو | مـسـیح رفـت بـه چـارم سـمـا بـه پـر دعـا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج