مـلـامـت از دل بـیبـاک مـن فـغـان بـرداشـتز سخـت جـانی من سنگ الامان بـرداشتچــو بــار طـرح گـرانـم هـمـان بــه مـیـزانـشاگـر چـه جـنس مـرا چـرخ رایگـ…
مـلـامـت از دل بـیبـاک مـن فـغـان بـرداشـت | ز سخـت جـانی من سنگ الامان بـرداشت |
چــو بــار طـرح گـرانـم هـمـان بــه مـیـزانـش | اگـر چـه جـنس مـرا چـرخ رایگـان بـرداشـت |
مرا ز دست تهی نیست چون صدف گله ای | نمی تـوان بـه گهر مهرم از دهان بـرداشـت |
کــدام بــلـبــل آتــش نـفــس بــه بــاغ آمـد؟ | که خـون مرده دلان جـوش ارغوان بـرداشت |
نـشـد ز گـرد یـتــیـمـی نـصـیـب هـیـچ گـهـر | تـمتـعـی که دل از خـط دلسـتـان بـرداشـت |
بـه تـن عـلـاقـه نادان ز بـیم رسـوایی اسـت | کـه تـیر کـج نـتـوانـد دل از کـمـان بـرداشـت |
اگـر کـریم بـزرگـی کـنـد بـه جـای خـودسـت | ز چـرخ سـفله بـزرگی نمی تـوان بـرداشـت |
خـروش نغمه سرایان یکی هزار شده اسـت | مگر ز عارض او نسخـه گلستـان بـرداشت؟ |
ز بــحــر مـی گــذرد ســیـل مـن غــبــارآلـود | چنین که شوق مرا دست از عنان برداشت |
چــرا غــریــب نــبــاشــد نــوای مــا صــائب؟ | که عـشـق، بـلبـل ما را ز آشـیان بـرداشـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج